Και να πάλι που ζούμε την προηγούμενη Άνοιξη του Covid - 19. Επαγγελματικά, κοινωνικά και ψυχολογικά. Η Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις σε νέο lock down και η Αθήνα στο λίγο πριν.

Βέβαια, όπως συνηθίζουμε σε αυτό τον τόπο, αρχίσαμε τις εκατέρωθεν κατηγορίες, τις αποδοχές, τις αντιρρήσεις και τα θα «έπρεπε να..». Γενικά μια άσκηση κριτικής «πάντα» εκ των υστέρων και φυσικά διατηρώντας την ιδιότητα του παντογνώστη.

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός το δημοκρατικό δικαίωμα του καθενός μας στον σχηματισμό και έκφραση της προσωπικής άποψης.

Ίσως όμως είναι καλή ιδέα η όποια άποψη να μπορεί να υποστηριχθεί από «υπαρκτά» δεδομένα και όχι υποθετικά. Τότε θα πλησιάσουμε αυτό που λέγεται «επιστημονικά αποδεκτό».

Τι ακριβώς συζητείται στη χώρα μας τις τελευταίες μέρες για τον Covid - 19.

Αυξήθηκαν τα κρούσματα από τον Covid - 19.

-Κάποιοι θα πουν: Ναι αλλά αυξήθηκε και ο αριθμός των test, «τόσα ήταν και πριν»..

Ναι αλλά αυξήθηκε και ο αριθμός των ανθρώπων που έφυγαν από κοντά μας αλλά και των διασωληνωμένων.

 Αυτά όμως τα στοιχεία ΔΕΝ έχουν σχέση με τον αριθμό των test.

Τι είναι τελικά ο Covid – 19;

-Έλα μωρέ. Κάτι σαν τη γρίπη. Απλά υπερβάλουμε. Υπάρχουν λόγοι για αυτό.

 Μήπως να μάθω και εγώ τους λόγους;

Αργήσαμε να πάρουμε μέτρα σε αυτό το δεύτερο κύμα.

Α, να καταλάβω και εγώ. Δηλαδή το Βέλγιο με παρόμοιο πληθυσμό με εμάς και 11.789 κρούσματα, 112 νέους θανάτους και 1.223 στην εντατική χθες (2 Νοε, 2020) και η Αυστρία με 2,5 εκατομμύρια λιγότερους κατοίκους και αντίστοιχα 4.135, 29 και 336 χειρίστηκαν καλύτερα το θέμα; Έτσι; 

Πηγή: https://www.worldometers.info/coronavirus/

Εμείς φταίμε που δεν ακούμε.

Δηλαδή η προηγούμενη αναφορά αυτό σας κάνει να καταλάβετε;

Όλα είναι παραμύθια.

Ενδιαφέρουσα άποψη! Αναρωτιέμαι όμως για τον αν μια βόλτα στο νεκροτομείο θα διατηρήσει το «παραμυθένιο» στοιχείο της.

Γιατί από τη γρίπη κάθε χρόνο δεν χάνονται άνθρωποι;

Φυσικά και ναι. Αυτό όμως αναιρεί το γεγονός ότι KAI από τον Covid – 19 έχουμε απώλειες ζωών;

Άσε μας μωρέ. Εγώ δεν φοράω μάσκα, δεν κρατάω αποστάσεις και θα μαζεύω τους φίλους μου σπίτι μου.

Και εγώ μπορεί να το έκανα ανά περίπτωση αν ζούσα μόνος μου ή στην κορυφή ενός βουνού με τους φίλους μου,.

Ξέρεις όμως κάτι. Μπορεί επίσης να θέλω να ακούω δυνατά την αγαπημένη μου μουσική στις 2 τα ξημερώματα. Κάποιο κομμάτι όμως του μέσα μου μου λέει θα «ενοχλείς» τους δίπλα.

Φαντάζομαι βέβαια να συμφωνούμε στο ότι άλλο είναι να «ενοχλείς» τον διπλανό και άλλο είναι να συμμετέχεις στην πιθανή «επιβάρυνση της υγείας του».

Κλείνοντας

Καλά κάνουμε και έχουμε τις απόψεις μας. Όμως πριν τις εκφράσουμε ας ελέγξουμε αν βασίζονται σε «πραγματικά» δεδομένα.

Και φυσικά η πολυφωνία είναι απαραίτητο συστατικό της δημοκρατικής κοινωνίας. Με μια διαφορά όμως φίλοι μου. Η «φωνή» να μην υποστηρίζεται από ένα «δεν ξέρω».