Και έρχεται λοιπόν ο άλλος και στη διάρκεια μιας συζήτησης (και με υπεροπτικό συνήθως ύφος) σου «πετάει» ένα «ε καλά, αυτό είναι δεδομένο». Και αυτό το δεδομένο μπορεί ανά περίπτωση να χρησιμοποιείται για να φωτογραφίσει την εικόνα της δουλειάς του, της σχέσης του, του status του – κάτι σαν διαιώνιση των σημερινών συνθηκών στο αύριο!

Μάλιστα! 

Μεταφράζοντας..

Αν θελήσουμε να δώσουμε μια «ελεύθερη μετάφραση» στη λέξη θα καταλήξουμε ότι αυτή προσδίδει στοιχεία «μονιμότητας» σε μια υπάρχουσα στο σήμερα κατάστασης.

Επομένως ο χρήστης του όρου είτε θεωρεί τον εαυτό του τόσο δυνατό, ισχυρό, έξυπνο ή μάγκα ώστε να μπορεί ξεπεράσει (θετικά για τον ίδιο) την οιαδήποτε αλλαγή συνθηκών του κοντινού ή μακρινού περιβάλλοντος, είτε έχει «διακρίνει» στον εαυτό του μαγικές ικανότητες ή μόνιμης «ιδανικής σχέσης» με την τύχη.

Η αυτογνωσία οδηγεί στο προσδιορισμό του στίγματός μας και αναμφίβολα είναι χρήσιμη (αν όχι απαραίτητη) για τα επόμενα βήματά μας μια και μας φέρνει στην επιφάνεια (μας αποκαλύπτει) τις πραγματικές μας δυνατότητες. Αυτή είναι η σειρά. Η πρώτη οδηγεί στη δεύτερη.

Αρκετοί αλλάζουν τη «φορά» της προηγούμενης σχέσης γιατί βρίσκουν «βολικό» να ξεκινήσουν από μια «αίσθηση» των δυνατοτήτων τους για να καταλήξουνε στην «ψευδαίσθηση» της δήθεν γνώσης του εαυτού τους και βέβαια αυτή η διαδικασία κατά κανόνα οδηγεί στην υπερεκτίμηση των δυνατοτήτων.

 

Η γιγάντωση του εγώ..

Αυτή η γιγάντωση του εγώ ισοδυναμεί με την αφαίρεση της δύναμης των άλλων. Όμως αυτοί οι άλλοι (άτομα ή περιβάλλον) και ανεξάρτητα από το σημερινό τους profile δεν υπέγραψαν ποτέ συμβόλαιο αιώνιας διατήρησης της σημερινής συμπεριφοράς (εικόνας) τους.

Γενικότερα ο άνθρωπος αλλάζει και αυτό γιατί έχει την ικανότητα να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα ή γιατί κάποια στιγμή αισθάνεται ότι οι κόκκινες γραμμές του (τα όριά του) παραβιάζονται. Και είναι ελάχιστοι εκείνοι που δεν λειτουργούν έτσι.

Μόνο ο χρόνος ή η αφορμή αντίδρασης διαφέρουν ανά άτομο.

 

Κατάληξη

Αν αποδεχτούμε τα προηγούμενα και συγχρόνως θέλουμε να κυριολεκτούμε μάλλον θα καταλήξουμε στο ότι η λέξη δεδομένο έχει μια αυστηρά σημερινή μετάφραση. Αφορά και μόνο το τώρα.

Ας περιορίσουμε λοιπόν την χρήση της σε θεωρήματα, κανόνες και ασκήσεις της Οικονομίας, των Μαθηματικών, της Φυσικής και άλλων επιστημών όπου ακόμα και εκεί θα έπρεπε πάντα να λέμε θεωρούνται δεδομένα.

Η ανατροπή της τωρινής ψευδαίσθησης ύπαρξης δεδομένων δεν θα είναι και τόσο ευχάριστη για αυτόν που πίστεψε στο «ε καλά, αυτό είμαι δεδομένο».