Νομίζω ότι είναι περιττή η κάθε εισαγωγή για ένα θέμα που άλλαξε τόσο γρήγορα και τόσο έντονα τα δεδομένα του μοντέλου της ζωής μας. Όλα «μοιάζουν» να είναι ειπωμένα και με μεγάλη συχνότητα καθημερινής επανάληψης. Ο ιός Coronavirus, Covid – 19 εισχώρησε στην καθημερινότητά μας.
Μια λέξη μόνο θα ακουστεί και από εμένα « Υπευθυνότητα».
Παρουσιάζοντας την συμπεριφορά του ιού μέσα από αριθμούς
Υπάρχει κάποιος που δεν περιμένει να ακούσει καθημερινά τα νέα κρούσματα και δυστυχώς τους νέους θανάτους; Πιστεύω πως όχι.
Στη συνέχεια ο καθένας κάνει την «μετάφραση» αυτών που άκουσε και ενεργεί σύμφωνα με ότι κατάλαβε αλλά και με ότι του υποδεικνύει ο βαθμός προσωπικής και κοινωνικής ευθύνης που ο ίδιος αισθάνεται.
Σύμφωνα με την https://www.worldometers.info/coronavirus/ και με δεδομένα της 21ης Μαρτίου 2020 ισχύουν τα δεδομένα των παρακάτω πινάκων σε παγκόσμιο επίπεδο.
Εμπλουτίζοντας το πίνακα (1) παρουσιάζουμε τα παρακάτω στοιχεία.
Εδώ στον πίνακα (2) έχουμε μια πρόσθετη πληροφορία για τα ενεργά κρούσματα (στο σήμερα). Ασφαλώς το άθροισμα των ενεργών κρουσμάτων και των θανάτων δεν ισούται με τα συνολικά κρούσματα.
Κάτι δεν εμφανίζεται – και αυτός είναι ο αριθμός των κρουσμάτων που ανάρρωσαν τον οποίο εμφανίζουμε στον επόμενο πίνακα (3).
Τον πίνακα (1) θα τον χαρακτήριζα σαν κάποιον που «πουλάει και τρομοκρατεί». Αντίθετα τον Πίνακα (3) σαν εκείνον που «ενημερώνει αλλά δεν εφησυχάζει».
Προσωπικά προτιμώ αυτόν (3) γιατί μου δίνει την πληροφορία «κρούσματα που ανάρρωσαν». Κάτι το οποίο θεωρώ απαραίτητο αφενός για μια περισσότερο αντιπροσωπευτική εικόνα της κατάστασης αλλά και υποστηρικτικό της κλονισμένης ψυχολογίας μας.
Σε αυτό το σημείο το «πρώτο» που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί στην καθημερινή παρουσίαση των δεδομένων δεν αναφέρεται (πάντα) μαζί με τις άλλες πληροφορίες και αυτό το τόσο σημαντικό στοιχείο.
Γιατί για παράδειγμα στο δράμα της Ιταλίας - ημερομηνία 19 Μαρτίου 2020 - δίπλα στον τραγικό αριθμό των νεκρών: 4.825 (πηγή https://www.bbc.com/news/world-51235105) δεν αναφέρεται τα άτομα που ανάρρωσαν: 4.440 (πηγή https://www.statista.com/statistics/1103227/coronavirus-recoveries-in-europe/).
Παρουσιάζοντας ποσοστιαία μεγέθη για τον Coronavirus
Με το να παραθέτεις ένα «αριθμό» χωρίς ταυτόχρονη αναφορά σε ποιο σύνολο αναφέρεσαι ή έστω σε ποιο δείγμα επί του συνόλου ελάχιστη πληροφορία προσφέρεις και καθόλου αντιπροσωπευτική και αξιόπιστη αυτού που θέλεις να μεταφέρεις.
Τι καταλαβαίνεις για το πόσο γεμάτο είναι ένα γήπεδο όταν λες «είχε 5.000 θεατές» αν δεν ξέρεις την χωρητικότητα του γηπέδου; Μάλλον ελάχιστα.
Αντίθετα αν σου έχουν πει ότι η χωρητικότητα είναι 50.000 θέσεις αντιλαμβάνεσαι ότι ήταν κατά 10 % γεμάτο.
Έτσι φτάνουμε στην έννοια των ποσοστών τα οποία ασφαλώς μας δίνουν καλύτερη πληροφόρηση.
Για να δούμε τους προηγούμενους πίνακες ενοποιημένους και με ποσοστιαία παρουσίαση των δεδομένων τους. Πηγή για τα πρωτογενή στοιχεία https://www.worldometers.info/coronavirus/
Φαντάζομαι ότι η παρουσίαση των αριθμητικών δεδομένων των κατηγοριών σε ποσοστιαία έκφραση (%) μας δίνει καλύτερη πληροφόρηση.
Αυτό είναι το «δεύτερο» το οποίο δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μας προφέρεται.
Υπάρχει ένα γιατί στον τρόπο παρουσίασης της κατάστασης για τον Coronavirus;
Δεν είμαι ο αρμόδιος για να κρίνω την ευκολία διασποράς του νέου ιού, την επικινδυνότητά του, τα ποσοστά θνηνότητας, τις συνέπειες μετά την ανάρρωση. Ούτε το πόσο κοντά είμαστε σε κάποιο φάρμακο, εμβόλιο για την αντιμετώπισή του. Ασφαλώς δε ούτε την πηγή προέλευσής του.
Πρόσθετα δεν γνωρίζω ο αριθμός δειγμάτων που λαμβάνεται για νέα κρούσματα ποιο ποσοστό αντιπροσωπεύει των εχόντων συμπτώματα πόσο μάλλον επί του συνολικού πληθυσμού.
Επομένως δεν μπορώ να προβλέψω την εξέλιξη της «καμπύλης» ούτε την δυνατότητα ή όχι του συστήματος υγείας να αντιμετωπίσει μια πιθανή αύξηση των κρουσμάτων.
Θεωρίες ή απόψεις υπάρχουν πολλές. Ο καθένας υιοθετεί την κατά κρίση του σωστή.
Ταυτόχρονα βιώνουμε ένα νέο μοντέλο ζωής το «μένουμε σπίτι». Η αποδοχή και εφαρμογή του οποίου έχει απέναντί της την εκ φύσεως έντονη ανυπακοή μας αλλά και στον ξερολισμός μας.
Η απάντηση στο αρχικό μου «γιατί» θα μπορούσε να βρίσκεται ακριβώς σε αυτά τα χαρακτηριστικά μας.
Και πράγματι πιστεύω ότι με μια «ελπιδοφόρα» ανακοίνωση ή με μερική άρση των περιοριστικών μέτρων θα ξεχυθούμε στους δρόμους, πλατείες, πάρκα, café, εστιατόρια, bar. Έτσι για να πάρουμε πίσω (και στο διπλάσιο) αυτό που για την ΥΓΕΙΑ μας στέρησαν!
Κλείνοντας
Δεν θέλω να δεχτώ τις διάφορες θεωρίες συνωμοσίας και κυκλοφορούν ευρέως όλο και περισσότερο και ούτε πιστεύω ότι αυτή τη στιγμή έχει ιδιαίτερη σημασία.
Θέλω να πιστεύω ότι «εμφανίστηκε» αυτός ο νέος ιός. Οπότε και σε οποιαδήποτε περίπτωση το ζητούμενο είναι πως εμείς θα προστατεύσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους.
Σε αυτή την προσπάθεια δεν μου χρειάζεται ο πανικός αλλά ούτε ο εφησυχασμός. Δεν θέλω να ακούω την επανάληψη των ίδιων ερωτήσεων στους ειδικούς. Ούτε την διακοπή της απάντησης ενός γιατρού για υποβολή νέας ερώτησης. Πρόσθετα δε δεν θέλω να βλέπω μόνο την εξέλιξη των αριθμών αλλά και την εξέλιξη των μεταβολών τους.
Αυτό που χρειάζομαι από τους φορείς ενημέρωσης είναι η ποιοτική πληροφόρηση με τρόπο κατανοητό αλλά και αντιπροσωπευτικό της κατάστασης.
Αυτό που ζητώ από όλους μας είναι το σταμάτημα του ωχ αδελφισμού.
Χρειάζεται η συνειδητοποίηση ότι μόνο σαν ομάδα μπορούμε να αντιμετωπίσουμε (με τις μικρότερες δυνατές απώλειες) αυτό το νέο ιό.
Το καλοκαίρι είναι μπροστά μας. Ας βοηθήσουμε όλοι εμάς τους ίδιους να ζήσουμε όπως ξέραμε αυτόν τον παράδεισο για τη χώρα μας.
Στο μετά - που ασφαλώς θα υπάρξει - θα έρθει ο απολογισμός και η εξαγωγή συμπερασμάτων για το τι έγινε αλλά και ο οραματισμός της επόμενης μέρας.
Τελειώνοντας θα αναφερθώ στον Κ. Σωτήρη Τσιόρδα (που όλοι τον μάθαμε) στο πρόσωπο και στο λόγο του οποίου βρίσκω και ακούω αυτό που θα ήθελα.
