Πως η Βουλή διαψεύδει το όραμά μας για την Ελλάδα μετά το 2018

/0 Comments/in , /by

Οι θεσμοί ή όπως αλλιώς ονομάζονται μέσω αντιπροσώπων τους βρίσκονται πάλι στην Ελλάδα ενόψει της τρίτης αξιολόγησης και όλα πια μοιάζουν πιο «φιλικά» στην προσπάθεια μιας νέας συμφωνίας!

Συγχρόνως όλο και πιο «ορατός» γίνεται ο Αύγουστος του 2018 που έχει «επιφορτιστεί» με την προοπτική εξόδου από τα μνημόνια, κάτι που ελπίζουμε (Τι σημαίνει για την Ελλάδα η έξοδος από τα μνημόνια) να σηματοδοτήσει και την έξοδο από τα δεινά των τελευταίων 9 ετών.

Και βέβαια όλοι θα θέλαμε να ζήσουμε σε μια Ελλάδα που θα  χαράσσει την πορεία προς το αύριο έχοντας αναλύσει και συνειδητοποιήσει τα λάθη του χθες. Μια χώρα που δεν θα επαναλάβει «λογικές» που οδήγησαν το 1/3 του πληθυσμού της στα όρια της φτώχειας (Κοινωνικό μέρισμα).

Η χθεσινή Ελλάδα συζητούσε στη Βουλή για την πώληση βλημάτων στη Σαουδική Αραβία

Ασφαλώς δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τι ακριβώς έχει συμβεί και ούτε αυτό είναι το προϊόν αναζήτησης των τωρινών προβληματισμών μας.

Οι σημερινές σκέψεις μας γεννήθηκαν παρακολουθώντας στην τηλεόραση αποσπάσματα από τις ομιλίες (αρχηγών και μη) που με ένα μαγικό τρόπο μας μετέφεραν 20 - 30 χρόνια πίσω στο χρόνο!

Επιχειρηματολογία με ξύλινα λόγια, απαντήσεις ποτέ επί της ουσίας αλλά απλά για να ειπωθεί «κάτι»,  διάλογοι σε επίπεδο παιδικών διαφωνιών, αντιπαλότητα για να υπάρχει και μόνο, ασυμφωνία και στα αυτονόητα, εκνευριστικές επαναλήψεις εκφράσεων και στάσεων. Θεατές ενός χιλιοπαιγμένου έργου!

Είναι λυπηρό και απογοητευτικό συγχρόνως ότι ενώ σε ένα μήνα ανατέλλει το 2018, δηλαδή θα έχουν περάσει 10 χρόνια με την Ελλάδα βυθισμένη στη χειρότερη μεταπολεμικά οικονομική κρίση η «ατμόσφαιρα» να παραμένει προσκολλημένη στο παρελθόν και να  «φωνάζει» ότι δεν κατάλαβε τίποτα από όσα έγιναν! Και βέβαια αν δεν μπορείς να αντιληφθείς μια κατάσταση δεν έχεις και την δυνατότητα να την αλλάξεις.

Η Ελλάδα που εμείς θα θέλαμε

Κύριοι, όλων των πολιτικών αποχρώσεων, εμείς ονειρευόμαστε μια Ελλάδα που θα βαδίσει με ένα πρόγραμμα προς την επίτευξη κάποιων στόχων. Οι στόχοι δεν μπορεί να είναι άλλοι από την ανόρθωση του μέσου Έλληνα όχι μόνο οικονομικά αλλά και σε επίπεδο αυτοσεβασμού.

Να σας θυμίσουμε ότι τα τελευταία 10 χρόνια εκατοντάδες θέσεις εργασίας χάθηκαν, επιχειρήσεις έκλεισαν, σπίτια βγαίνουν στον πλειστηριασμό λόγω αδυναμίας εξόφλησης των δανείων που αγοράστηκαν - ελπίζουμε να μην αγοραστούν με νέα δάνεια, ανάγωγοι υπάλληλοι εισπρακτικών εταιριών τηλεφωνούσαν (και εξακολουθούν) την όποια ώρα για να σε προσβάλλουν ή και να σε απειλήσουν, μισό εκατομμύριο Έλληνες μετανάστευσαν, οι νέοι βρίσκουν δουλειά μόνο σε cafe,  οικογένειες διαλύθηκαν, άνθρωποι χάθηκαν, η κατάθλιψη πέρασε στο προσκήνιο, το γέλιο εξαφανίστηκε, ασφάλεια δεν υπάρχει, και ατενίζοντας το μέλλον θα λέγαμε ότι δεν μας περισσεύει η αισιοδοξία.

Αν προσπαθήσετε να αποποιηθείτε μέρος της ευθύνης που σας αναλογεί υποστηρίζοντας ότι η κρίση του 2008 επηρέασε την παγκόσμια οικονομία θα σας απαντήσουμε ότι Αμερική και Ευρώπη ήδη από το 2010 - 11 έχουν περάσει σε τροχιά ανάπτυξης  αλλά και ότι δεν υπάρχει εκτός της Ελλάδος άλλη Ευρωπαϊκή χώρα που να βρίσκεται ακόμα εντός μνημονίων.

Ο χρόνος όμως πηγαίνει μόνο προς τα εμπρός και το γύρισμα της μνήμης στο χθες (που ζήσαμε και τις συνέπειές του εξακολουθούμε να ζούμε) γίνεται μόνο σαν ένα μάθημα αποφυγής των ίδιων λαθών που επηρέασαν όλα τα επίπεδα της ζωής μας.

Στην προοπτική λοιπόν ενός καλύτερου αύριο δεν έχουν θέση – σύμφωνα με τη δική μας αντίληψη - συζητήσεις του επιπέδου «ποιανού το γραφείο θέλει περισσότερο ξεσκόνισμα» - ακούστηκε και αυτό στη Βουλή. Τέτοιου είδους «οικολογικές» ευαισθησίες φροντίστε να τις καλλιεργείτε όταν βρίσκεστε μεταξύ σας ή με τα κομματικά σας στελέχη.

Προσβάλλετε την ελπίδα μας όταν μας κάνετε κοινωνούς παρόμοιων συζητήσεων.

Εμείς αυτό που θέλουμε να ακούσουμε (και πολύ περισσότερο να δούμε) ονομάζεται πρόγραμμα για κάτι νέο ιδιαίτερα τώρα που η φάση του οικονομικού κύκλου εμφανίζεται να αλλάζει. Η βελτίωση όμως των οικονομικών δεικτών είναι κάτι που όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενο άρθρο νομοτελειακά θα συνέβαινε. Επομένως αυτή η βελτίωση από μόνη της μόνο επίτευγμα δεν ονομάζεται και αν η «λογική» μείνει στους πανηγυρισμούς για την εμφάνιση των «καλύτερων αριθμών» και εξακολουθεί να εφαρμόζει τις παρελθοντικές τακτικές η Ελλάδα θα χαθεί οριστικά.

Περιμένουμε λοιπόν ένα καινούριο δρομολόγιο για τη χώρα κάτω από την οπτική μιας νέας πολιτικής - οικονομικής κουλτούρας που θα βελτιώσει (όχι με τη λήψη νέων δανείων) την οικονομική κατάσταση της μέσης οικογένειας, θα επιτρέψει την παλιννόστηση τόσο πολλών Ελλήνων, θα αναζωπυρώσει την ελπίδα, και θα μας επιστρέψει την χαμένη μας αξιοπρέπεια.

Έτσι οραματιζόμαστε την ταυτότητα της «νέας» Ελλάδας. Μη μας απογοητεύσετε.





Η βραχυχρόνια περίοδος και οι δυνατότητες παραγωγής της επιχείρησης (26.11.2017)

/0 Comments/in , /by

26 Νοεμβρίου 2017

Η κατανόηση από τον μαθητή της έννοιας «βραχυχρόνια περίοδος», δηλαδή ότι η επιχείρηση είναι «αναγκασμένη» να παράγει με σταθερές τις ποσότητες κάποιων συντελεστών παραγωγής όσο διάστημα παραμένει στη βραχυ περίοδο, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να αντιληφθεί και να εξηγήσει αφενός την πορεία της καμπύλης του συνολικού προϊόντος (ΤΡ) και αφετέρου την ύπαρξη του νόμου της φθίνουσας απόδοσης.

Πόσο ελλιπής μπορεί να είναι ο τίτλος ενός άρθρου όταν μένει στο «προσκήνιο» των λέξεων

/0 Comments/in , /by

Πολλοί θεωρούν (και όχι άδικα) ότι ο τίτλος ενός άρθρου παίζει καθοριστική σημασία για την προσέλκυση ή όχι σημαντικού αριθμού αναγνωστών. Πράγματι, είναι (μαζί με την εικόνα) το πρώτο «ερέθισμα» που δέχεται ο υποψήφιος αναγνώστης.

Ο τίτλος λοιπόν θα πρέπει (μεταξύ άλλων) να είσαι σαφής, αντιπροσωπευτικός των γραμμών που έπονται, περιεκτικός, και να περιλαμβάνει μια λέξη «κλειδί» ικανή να μαγνητίσει τα μάτια, τη σκέψη, ή τη φαντασία μας, ανά περίπτωση.

Βεβαίως, ακόμα και αν τηρούνται οι παραπάνω προϋποθέσεις, ο διαφορετικός τρόπος «ανάγνωσης» συνήθως θα υπάρχει. Και αυτό γιατί κάποιοι μένουν στο «προσκήνιο» των λέξεων δηλαδή στο μήνυμα που αυτές θέλουν να περάσουν, ενώ άλλοι προχωρούν στο «παρασκήνιο» δηλαδή επιχειρούν τη «μετάφραση» που ενδεχομένως αυτές χρειάζονται ώστε να ανακαλυφθούν και εκείνα που - συνειδητά ή όχι - παρέλειψαν να πουν.

 

Το 32 % του πληθυσμού θα λάβει το κοινωνικό μέρισμα

Η παραπάνω δήλωση προέρχεται από επίσημα χείλη εκπροσώπων του λαού και αφορά βέβαια ένα από τα πιο επίκαιρα θέματα «το κοινωνικό μέρισμα»

Σε προηγούμενο άρθρο μας (Είναι το κοινωνικό μέρισμα αυτό που περιμένει ο μέσος Έλληνας;) χαρακτηρίσαμε ασφαλώς καλοδεχούμενο το χρηματικό βοήθημα που θα δοθεί στα άτομα  που το δικαιούνται. Θα είναι πέραν κάθε αμφισβήτησης μια μορφή «δώρου Χριστουγέννων» μια και αυτό σε πολλές εργασιακές σχέσεις έχει εδώ και χρόνια καταργηθεί.

Και εφόσον οι δικαιούχοι ανέρχονται στο 32 % του πληθυσμού της χώρας  καταλαβαίνουμε ότι ο Χριστουγεννιάτικος μποναμάς θα περάσει τις πόρτες πολλών σπιτιών.

Αυτή η κίνηση είναι (καλύτερα θα είναι) μια πραγματικότητα που σαν γεγονός δεν μπορεί να τύχει διαφορετικών ερμηνειών. Δύσκολα κάποιος θα θεωρούσε αρνητικό συμβάν να δει στον τραπεζικό λογαριασμό του ένα (έστω και μικρό) ποσό χρημάτων.

Αυτά καταλαβαίνουμε από την πρώτη ανάγνωση. Αυτό είναι το μήνυμα που «αφιλτράριστο» καταφθάνει στον εγκέφαλό μας. Αυτό είναι το «προσκήνιο» των λέξεων.

 

Το 35,6 % του πληθυσμού βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού.

Το παραπάνω στοιχεία είναι το αποτέλεσμα της έρευνας εισοδήματος και συνθηκών διαβίωσης των νοικοκυριών της ΕΛΣΤΑΤ με περίοδο αναφοράς το έτος 2015 (Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ, δελτίο τύπου 23.06.2017). Τα ποσοστά αναφέρονται στο κίνδυνο φτώχειας πριν τις κοινωνικές μεταβιβάσεις.

Σε κίνδυνο φτώχειας βρίσκονται εκείνα τα άτομα των οποίων το οικογενειακό διαθέσιμο εισόδημα είναι μικρότερο του 60 % του μέσου εθνικού διαθεσίμου εισοδήματος.

Πριν συνεχίσουμε θέλουμε να αναφέρουμε ότι οι αριθμοί προσφέρουν πραγματική χρησιμότητα όταν συγκρίνονται με άλλους. Έτσι λοιπόν το 35,6 % του πληθυσμού της Ελλάδος (που βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας) από μόνο του ασφαλώς περιγράφει μια δυσάρεστη πραγματικότητα για τη χώρα. Συγκρινόμενο δε με το αντίστοιχο 27,6 % του 2009 εξηγεί τη μεγάλη κρίση που ξεκίνησε το 2008.

Όμως αν η σύγκριση γίνει με το αντίστοιχο ποσοστό του συνόλου των χωρών της ΕΕ που ήταν 26 % για το 2015 διαπιστώνουμε την μεγάλη διαφορά της Ελλάδος από το μέσο όρο της ΕΕ που ατυχώς την συγκαταλέγει στις 5 πιο φτωχές χώρες της ένωσης. Ενδεικτικά και μόνο να αναφέρουμε ότι στην Αυστρία το αντίστοιχο ποσοστό  ήταν μόλις 18 % για το 2015 .

Αυτές οι πληροφορίες έρχονται να μας «βοηθήσουν» σε μια πληρέστερη αποκωδικοποίηση του αρχικού μηνύματος. Είναι τα απαραίτητα στοιχεία για να περάσει η ανάγνωση (πλέον ανάλυση) στο «παρασκήνιο» των λέξεων.

 

Το 32 % ενός πληθυσμού του οποίου (πληθυσμού) το 35,6 % βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού θα λάβει το κοινωνικό μέρισμα.

Αυτόν τον τίτλο δεν τον «συναντήσαμε» κάπου, τον κατασκευάσαμε εμείς  ενώνοντας τους δύο προηγούμενους και εδώ η ανάγνωση των λέξεων «μοιάζει» να παρέχει καλύτερη πληροφόρηση.

Και αυτό γιατί η «δράση» του παρασκηνίου (πάντα στις λέξεις αναφερόμαστε) αποφάσισε να βγει στο προσκήνιο!

Τώρα η δική μας «λογική» ασφαλώς δίνει εύσημα στην κοινωνική πολιτική για το μέρισμα μια και αυτό σημαίνει ότι «σκέφτεται» το 35,6 % του πληθυσμού που ακροβατεί με τη φτώχεια (Η φτωποποίηση του σήμερα) συγχρόνως όμως αναζητά τα αίτια αυτής της πραγματικότητας που εκφράζεται με τη θλιβερή διαπίστωση ότι η Ελλάδα βρίσκεται στις πρώτες θέσεις χωρών της ΕΕ των οποίων οι κάτοικοι αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο φτώχειας.

Το ότι συνυπάρχει πλέον στη σκέψη μας το προσκήνιο με το παρασκήνιο των λέξεων μας οπλίζει με περισσότερο αντικειμενικά κριτήρια τα οποία - ανάλογα με την οπτική του καθενός - θα δικαιολογήσουν ενθουσιασμό ή θα συστήσουν αυτοσυγκράτηση και προβληματισμό αναφορικά με το γεγονός ότι παρέχεται κοινωνικό μέρισμα στο 1/3 του πληθυσμού της χώρας επειδή τόσο πολλά άτομα βρίσκονται στα όρια της φτώχειας.

Βεβαίως αυτός είναι ο δικός μας τρόπος «ανάγνωσης».

Η κρυμμένη (από τους αριθμούς) ευημερία της ποιότητας

/0 Comments/in /by

Η γλώσσα των αριθμών μπορεί ανά περίπτωση να είναι (υποχρεωτικά) σκληρή αλλά πραγματική, όχι απαραίτητα αντιπροσωπευτική μια και ποιοτικά στοιχεία δεν είναι πάντα δυνατόν να περιλαμβάνονται, κουραστική γιατί απαιτεί ανάλυση, δημιουργική ώστε με έναν ιδιαίτερα τρόπο να ωραιοποιεί την εικόνα, παραπλανητική γιατί ενδεχομένως “παραλείψαμε” ή δεν σταθμίσαμε σωστά την 32η(!!) μεταβλητή σε ένα οικονομετρικό μοντέλο, ή και αδιάφορη για κάποιους.

Αναφερόμενοι στην οικονομία, οι αριθμοί όταν συνθέτουν τους οικονομικούς δείκτες ασφαλώς δεν ξεχνούν τις παραπάνω “ιδιότητές” τους.

Τα μέλη της οικονομίας – κοινωνίας ή καλύτερα ο άνθρωπος, καθημερινά επηρεάζεται, θετικά ή αρνητικά, από την ποσοτική έκφραση ενός μεγέθους η οποία "εμφανίζεται" με κάποιο αριθμό. Για παράδειγμα, υπάρχει ένας αριθμός που σχετίζεται με το ύψος του μισθού του, του δείκτη τιμών καταναλωτή, του ΑΕΠ, του ποσοστού της ανεργίας, κ.α. Η μετάφραση αυτού του αριθμού δίνει (ανάλογα με το πως αποκωδικοποιεί ο καθένας) κάποια χρησιμότητα.

Όμως για τον άνθρωπο, η “ευημερία” που επιδιώκει, δεν υπολογίζεται μόνο από το αλγεβρικό άθροισμα των αριθμών. Αυτό εκφράζει (τις περισσότερες φορές) ΜΟΝΟ ποσότητα.

Μήπως ξεχνάμε ότι απαραίτητο συστατικό της ευημερίας του είναι και μια λέξη που ονομάζεται ποιότητα!

Ο Κύριος Α λοιπόν ενδεχομένως να έχει μια καλή δουλειά που του προσφέρει ένα υψηλό εισόδημα το οποίο του επιτρέπει μια άνετη ζωή με την έννοια της δυνατότητας κάλυψης των οικονομικών αναγκών του. Όμως οι ανάγκες του είναι μόνο οικονομικές; Η απάντηση (ψάχνοντας τη λύση) είναι σίγουρα "όχι μόνο".

Ασφαλώς θα ήθελε και ελεύθερο χρόνο, αίσθηση ασφάλειας, συντροφικότητα, καθαρό περιβάλλον. Αναμφίβολα η βόλτα του στο βουνό θα προτιμούσε να συνοδεύεται από την πράσινη εικόνα του δάσους, αντί αυτής του καμένου. Θα αναζητούσε την απόλαυση ενός ηλιοβασιλέματος. Θα έψαχνε τον περίπατο στην ακρογιαλιά.

Αυτές είναι οι λεγόμενες μη οικονομικές ανάγκες. Δηλαδή εκείνες που δύσκολα "αγοράζονται".

Είναι όλα εκείνα τα φαινομενικά μικρά κομμάτια (στιγμές ζωής) που κατά τη γνώμη μας εκφράζουν την ποιότητα!

Θα ήταν βολικό να δεχτούμε, ότι ο Κύριος Α έχοντας εξασφαλίσει την ποσότητα συγχρόνως του χαρίζεται και η ποιότητα. Ατυχώς όμως στις περισσότερες περιπτώσεις αυτό δεν συμβαίνει. Αντίθετα, η πρώτη λειτουργεί “ανταγωνιστικά” θα λέγαμε της δεύτερης, ενίοτε δε την “εξαφανίζει”.

Θαυμάσιοι λοιπόν οι αριθμοί και απαραίτητοι για τον σωστό προγραμματισμό και λειτουργία ενός robot.

Εμείς όμως αναφερόμαστε στον άνθρωπο. Και η “πραγματική” ευημερία του, έχει ή πρέπει να έχει, και μια άλλη διάσταση. Αυτή της ποιότητας!

Η «σκέψη» του καθηγητή δεν αφοπλίζεται

/0 Comments/in /by

Όταν ξεκίναγες τα πρώτα σου βήματα στη διδασκαλία είχες ένα «όραμα». Και αυτό ήταν να μεταφέρεις γνώση. Όχι για να αισθανθείς εσύ πιο «δυνατός» αλλά για να κάνεις του άλλους πιο δυνατούς από εσένα. Ασφαλώς αναφερόμαστε όχι στη φυσική δύναμη αλλά στη δύναμη της γνώσης.

Είχες όρεξη, κέφι και μεράκι. Η ατμόσφαιρα σε «βοηθούσε» αφενός με την επικαιρότητά της (δεκαετίες μετά τα ‘80s) αλλά και με ότι ακόμα δεν είχε αποφασίσει να σε αφοπλίσει πλήρως.

Ο οπλισμός του καθηγητή έχει τουλάχιστον δύο έννοιες.

Η πρώτη σχετίζεται με το κατά πόσο η εκάστοτε «λογική» καθιστά ουσιαστικά «ορατό» τον ρόλο του στην τάξη αλλά και με τις δυνατότητες που του παρέχει για να τον διατηρεί και να τον υπενθυμίζει σε όσους τους διαφεύγει! Η δεύτερη έρχεται από τη ατμόσφαιρα που σου προσφέρει ή όχι παραδείγματα – κάτι σαν σημεία αναφοράς - για να «εμπλουτίσεις» με στοιχεία από τον πραγματικό κόσμο τη γνώση που θέλεις να μεταφέρεις.

Σταδιακά, έντεχνα (έως και καλλιτεχνικά) σου αφαίρεσαν τη δυνατότητα του διακριτού ρόλου μέσα στην τάξη. Αργότερα, και φθάνοντας ειδικά στο σήμερα, το περιβάλλον σου προσφέρει μόνο αρνητικά σημεία αναφοράς (παραδειγμάτων) τα οποία ατυχώς αφορούν σχεδόν το σύνολο της παρουσίας  του ατόμου στην «οργανωμένη» κοινωνία του σήμερα!

Έχετε σκεφτεί ότι ο καθηγητής μπαίνοντας στην τάξη (τα δύσκολα πρέπει ενός καθηγητή) προσπαθεί να περιγράψει τον κόσμο μεταφέροντας σκέψεις, ιδέες, αρχές, αξίες αλλά και την πραγματικότητα της καθημερινότητας..Λίγο «περίεργη»  δεν μοιάζει αυτή η περιγραφή..

Είναι πολύ δύσκολο (έως αδύνατο) για μια μη ηγετική φυσιογνωμία να μπορέσει να περάσει ένα όραμα στους νέους χωρίς σημεία αναφοράς. Χωρίς να λέει « για παράδειγμα..ή όπως είδατε...ή όπως διαβάσατε»

Αποτελεί  την ακραία μορφή του αυτονόητου και είναι σίγουρα εκνευριστικός πλεονασμός να πούμε ότι αυτά που συμβαίνουν σήμερα στη χώρα μας (και όχι μόνο) δεν σου αφήνουν κανένα περιθώριο θετικής αναφοράς.

Κάποιοι θα ισχυριστούν ότι  «δείχνοντας» την άσχημη εικόνα αιτιολογείς την προσπάθεια να φανταστείς την όμορφη. Δεν μπορείς όμως να περιγράφεις στα μάτια ενός παιδιού ένα καλύτερο αύριο βασιζόμενος μόνο στο «θα μπορούσε να..». Χρειάζεται και «επαφή» με την καθημερινότητα του - αν αναφέρεσαι μόνο στον Άρη δεν είσαι και τόσο πειστικός - και αυτή (η γήινη πραγματικότητα) δεν στο επιτρέπει καθόλου μια και σου έχει εξαφανίσει το «όπλο» της θετικής αναφοράς.

Η σύγχρονη «λογική» σου έδεσε..

αρκετά τα χεράκια ώστε να μπορείς να συμμετέχεις στη διαμόρφωση χαρακτήρων που θα ονειρεύονται  και θα αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο (καλλιεργείται στο σχολείο η κριτική σκέψη;). Σου άφησαν βέβαια μια μεθοδολογία «παπαγαλισμού» με μοναδικό σκοπό να προετοιμάζεις άτομα για  να περάσουν στο πανεπιστήμιο. Αυτό είναι το εύκολο. Αύριο αυτό θα στο κάνουν και τα «ρομπότ»!

Οι αγαπημένοι μου Μπλε περιγράφουν μέσα από τη φωνή της εκπληκτικής Georgia στο τραγούδι τους πιάνω φωτιά μια διαδρομή από το ΄70 μέχρι το ΄00. Σκέψου να φτάνανε στο σήμερα..

Αγαπητή σύγχρονη λογική το να οδηγήσεις την οπτική της μάζας προς την κατεύθυνση που επιθυμείς αφαιρώντας το όπλο της ορθολογικής σκέψης μπορεί να το πετύχεις.

Να αφοπλίσεις όμως τη «σκέψη» του καθηγητή από το να μεταφέρει ιδέες..δεν μπορείς.

Η μεταφορά ιδεών είναι κάτι σαν τον έρωτα..και ούτε αυτός ελέγχεται!

Όταν μεταβάλλεται η ζήτηση (18.11.2017)

/0 Comments/in , /by

18 Νοεμβρίου 2017

Όταν υπάρχει ποσοστιαία μεταβολή της ζήτησης κατά  α%  χρειάζεται προσοχή σε εκφράσεις όπως: 1. Οι καταναλωτές μεταβάλλουν τις αγορές τους σε κάθε επίπεδο τιμής κατά α%.  ή 2. Σε κάθε τιμή δημιουργείται μια ισο ποσοστιαία μεταβολή της ζητούμενης ποσότητας κατά α%.

 

Πάμε οδηγώντας 2.500 χιλ. ένα Χριστουγεννιάτικο ταξίδι στην Ιταλία - Αυστρία;

/0 Comments/in /by

Έτσι όπως ο Σεπτέμβριος ετοιμάζεται να μας δώσει «νέο» ραντεβού για του χρόνου όλο και πιο έντονο γίνεται το «άρωμα» των Χριστουγέννων. Πλησιάζει λοιπόν μια γιορτινή περίοδος και ίσως θα πρέπει να «επιβάλλουμε» στη σκέψη μας να σταματήσει την περιπλάνησή της στα προβλήματα. Ας της «δώσουμε χώρο» για ένα ταξίδεμα.

Τα ταξίδια, ακόμα και αν είναι νοερά, έχουν την «μαγική» ικανότητα να οριοθετούν - με τρόπο αδιαπραγμάτευτο - την περιπλάνηση της σκέψης εντός των «αυστηρών» συνόρων του τόπου που θα βρεθείς. Περιθώρια «διαφυγής» δεν υπάρχουν!

Η Αυστρία είναι η χώρα που επιλέξαμε να «εγκλωβίσει» τη σκέψη μας τα φετινά Χριστούγεννα.

 

Ξεκινάμε

Συνήθως νωρίς το απόγευμα φεύγει το πλοίο από την Πάτρα με προορισμό την Αγκόνα (Ancona). Ταξίδι γύρω στις 21 ώρες. Οι σκέψεις είναι τόσο ευχάριστες που μηδενίζουν τον χρόνο με αποτέλεσμα να βρεθείς στην Ιταλία πολύ πιο γρήγορα από την πραγματική διάρκεια του ταξιδιού...

Αγκόνα (Ancona)

Αγκόνα (Ancona). Photo by Manolis Anastopoulos

Φεύγοντας από Ανκόνα προσέχεις λίγο τις πινακίδες (αν δεν είσαι fun του GPS) να μη βρεθείς στο δρόμο για Ρώμη (Roma). Αυτή είναι Νότιο Δυτικά. Εσύ πηγαίνεις Βόρεια προς Μπολόνια (Bologna).

Αν δεν είσαι από τους βιαστικούς κάπου έξω από τη Μπολόνια (δεν περνάς μέσα από την πόλη) κάνεις την πρώτη σου στάση για καφέ και τσιγαράκι (αν δεν το έχεις κόψει ακόμα..) .

Ιταλική αύρα και συνεχίζουμε. Μόντενα (Modena), Βερόνα (Verona), Τρέντο (Trento). Πιάσαμε ήδη κομμάτι των Άλπεων! Next stop please.

Κάπου μεταξύ Τρέντο και Μπόλζανο (Bolzano) βρίσκεις ένα ωραίο Super Market. Βγαίνοντας έξω δεν θα ξεχάσεις να βάλεις το μπουφανάκι σου - θα ψοφήσεις του κρύου. Είναι βράδυ και δεν βλέπεις που βρίσκεσαι..

Μπόλζανο (Bolzano)

Κάπου κοντά στο Μπόλζανο (Bolzano). Photo by Manolis Anastopoulos

Χτυπάς ότι βρεις μπροστά σου γιατί έχεις πεινάσει. Μην παραλήψεις τις σοκολάτες – είναι ένας από τους τρόπους αντιμετώπισης του κρύου! Βάζεις και βενζίνη senza piombo αν δεν έχεις diesel και συνεχίζεις. Σε λίγο θα έχεις κάνει 600 περίπου χιλιόμετρα από την Ανκόνα. Φτάνεις λοιπόν στο Μπρένερο (Brennero).

Λες προσωρινά "γεια σου μοναδική Ιταλία - θα σε δω μέρα στην επιστροφή". Οπότε Καλησπέρα σας Αυστρία!

Η επιλογή μας (μέσα στις πολλές) για διαμονή το Neustift.

Neustift

Neustift. Photo by Manolis Anastopoulos

Οι λόγοι είναι πολλοί. Ο πρώτος είναι ένα παραμυθένιο χωριό! Ο δεύτερος είναι ότι βρίσκεται δίπλα στο Ίνσμπρουκ . Και ο τρίτος ότι είναι κοντά στο παντού..το τελευταίο σημαίνει "κάθε μέρα πάμε αλλού"..

Ίνσμπρουκ (Innsbruck) 

Ξημερώνοντας η νέα μέρα και αφού πάθεις το πρώτο σοκ "να βλέπεις αυτά τα μέρη με το φως της ημέρας" ξεκινάς για Ίνσμπρουκ. Να οι πρώτοι προβληματισμοί όμως. Πως θα πάμε; Με το αυτοκίνητο ή με αυτό το "χάλια" τρένο (από το Fulpmes - είναι δίπλα).

Fulpmes

Διαδρομή με τρένο Fulpmes - Innsbruck. Photo by Manolis Anastopoulos

Η απόσταση είναι ούτως ή άλλως πολύ κοντινή. Εξάλλου, όποια και αν είναι η απόφαση δεν θα το μετανιώσεις.

Βόλτες στο Ίνσμπρουκ

Innsbruck

Innsbruck. Photo by Manolis Anastopoulos

Τώρα αν βρεθείς το βράδυ της αλλαγής του χρόνου ..τι κρίμα.. θα "αναγκαστείς" να απολαύσεις live το show μουσικής και πυροτεχνημάτων!

Innsbruck

Innsbruck - New years eve. Photo by Manolis Anastopoulos

Το μόνο που (λίγο) θα προσέχεις είναι κάποιους που το παρακάνουν με το ποτό.

Α και  μη σε πιάσει το Ελληνικό σου και πας να περάσεις το κέντρο της πόλης με κριμένο κάνα "θερμαντικό". Κάνουν συνήθως έλεγχο. Θα σε πιάσουν!

 Ζέεφελντ (Seefeld)

Πριν χρόνια που με ενδιέφερε το ποδόσφαιρο ήξερα ότι ο Ολυμπιακός (παρότι δεν είναι η ομάδα μου) προετοιμαζόταν στο Ζέεφελντ. Για να πάμε κατά εκεί..

Seefeld

Ζέεφελντ (Seefeld). Photo by Manolis Anastopoulos

Τα περισσότερα βράδια της περιόδου που συζητάμε το μαύρο της νύχτας είναι σκούρο λευκό.. Χιόνια παντού!!

Seefeld

Ζέεφελντ (Seefeld). Photo by Manolis Anastopoulos

Βέβαια μια βουτιά στην πισίνα του 3ου ορόφου δεν θα μας χαλάσει καθόλου!

Seefeld

Ζέεφελντ (Seefeld). Photo by Manolis Anastopoulos

Στην επιστροφή, σαν καλοί οδηγοί που είμαστε, προσέχουμε τις απότομες κατηφορικές στροφές γιατί έχουμε πιει και τα κρασάκια μας.

Ζελ αμ Σε (Zell am See) - Κιτζμπούχελ (Kitzbuhel)

Λοιπόν σήμερα θα ξυπνήσεις νωρίς – όχι και από τις 6! Θα κάνεις αρκετά χιλιόμετρα αλλά θα σε αποζημιώσουν με το παραπάνω. Ζελ αμ Σε και στην επιστροφή Κιτζμπούχελ .

Καταπίνοντας τα χιλιόμετρα για το Ζελ αμ Σε τα μάτια σου «κουράζονται» από την παρακάτω θέα..κράτα όμως γερά..θα κουραστούν περισσότερο..

Zell am See

Λίγο πριν την είσοδο στο Ζελ αμ Σe (Zell am See) . Photo by Manolis Anastopoulos

Φθάνοντας δε και κατηφορίζοντας προς τη λίμνη έρχεται η πλήρης απογοήτευση…στο είχα πει..

Zell am See

Ζελ αμ Σe (Zell am See) . Photo by Manolis Anastopoulos

Ευτυχώς όμως στη λίμνη τα πράγματα κάπως σα να φτιάχνουν..γιατί έχεις και παρέα..

Zell am See

Ζελ αμ Σe (Zell am See). Photo by Manolis Anastopoulos

Όμως  κοιτώντας λίγο αριστερά..να τη πάλι η μελαγχολία..αυτή τη φορά έρχεται από την "πανσιόν".

Zell am See

Ζελ αμ Σe (Zell am See) . Photo by Manolis Anastopoulos

Μεσημεράκι πια, και αφού τσιμπήσεις κάτι αλλά και πιεις ένα καφεδάκι για να "συνέλθεις" (πίνεις και ένα δεύτερο γιατί με ένα δεν συνέρχεσαι..) ξεκινάς για Κιτζμπούχελ!

Για parking - για να βρεις σίγουρα - πήγαινε στο μεγάλο που βρίσκεται στο πάνω μέρος της πόλης. Στη συνέχεια..παίρνεις τα ποδαράκιά σου και κατηφορίζεις..η διαδρομή - όπως βλέπεις - δεν θα σε απογοητεύσει...

Κιτζμπούχελ (Kitzbuhel)

Κιτζμπούχελ (Kitzbuhel). Photo by Manolis Anastopoulos

Θα το λέγαμε "μαγικό" μέρος μια και δεν βρίσκουμε άλλη λέξη για να περιγράψουμε το τι βλέπουμε..

Κιτζμπούχελ (Kitzbuhel)

Κιτζμπούχελ (Kitzbuhel). Photo by Manolis Anastopoulos

Μόναχο (München)

Το Μόναχο είναι μόλις 165 χιλιόμετρα από το Ινσπρουκ. Αξίζει τη βόλτα μας, Για κάποιους  ίσως περισσότερο για να πουν ότι πήγαν. Για άλλους έχει πράγματι αρκετά ωραία να δεις. Σίγουρα πάντως θα δοκιμάσεις τις άπειρες μπύρες που θα βρεις!

Μόναχο (München)

Μόναχο (München).Photo by Manolis Anastopoulos

Φυσικά όσες μέρες και αν έχεις δεν θα «κουραστείς» υπάρχουν ακόμα το Μαινχόφεν (Mayrfofen), το Σάλτζμπουργκ (Salzburg),   φυσικά το Χάλστατ (Hallstatt) αλλά και ένα σωρό άλλα.

Τη Βιέννη (Wien)  άφησέ τη - είναι αρκετά μακριά  - και ίσως είναι καλύτερα να πάτε για ένα 4ημερο αεροπορικώς.

 

Αλλά έχουμε και  τα επόμενα Χριστούγεννα!

Επιστρέφοντας βλέπεις την Ιταλία με το φως της μέρας και καταλαβαίνεις το τι δεν είδες (νύχτα ήταν) ανεβαίνοντας. Αν και σε αυτή τη χώρα η ομορφιά, η φινέτσα και ο έρωτας είναι ορατά και στο βαθύ σκοτάδι..

Έχουμε φροντίσει να αφήσουμε λίγο χρόνο για το Σαν Μαρίνο (San Marino) μόλις 100 και κάτι χιλιομετράκια πριν την Ανκόνα.

Εξερευνώντας τα σοκάκια στο κάστρο θα κάνεις μια στάση σε μια τσαγερί της οποίας την ποικιλία τσαγιού μάλλον δεν την έχεις ξαναδεί.

Σαν Μαρίνο (San Marino

Σαν Μαρίνο (San Marino).Photo by Manolis Anastopoulos

Κάναμε σίγουρα πάνω από 2.500 χιλιόμετρα, Είδαμε μέρη που μας μετέφεραν σε παραμυθένιους κόσμους. Ξεχαστήκαμε, ανανεωθήκαμε, γεμίσαμε, αλλάξαμε. Έχουμε να θυμόμαστε αλλά και να περιμένουμε τον επόμενο πηγαιμό στην Ιθάκη!

Αυτή τη χρονιά μπορεί να μην  προλάβουμε να προγραμματίσουμε αυτή τη «βόλτα». Όμως αν αποφασίσουμε να βάζουμε 1,5 ευρώ στη άκρη κάθε μέρα μέχρι τον επόμενο Δεκέμβριο θα έχουμε «στο χέρι» τα εισιτήρια (πήγαινε – έλα) 2 ατόμων και του αυτοκινήτου μας.

Σαν να αξίζει..δεν συμφωνείτε;

 

Είναι το κοινωνικό μέρισμα αυτό που «περιμένει» ο μέσος Έλληνας;

/0 Comments/in /by

Σπάνια μια πρόταση περιλαμβάνει όλες τις πληροφορίες ώστε (χωρίς ανάλυση) να βγάζει προς τα έξω την πληρότητα και τη σαφήνεια όλων εκείνων που «πράγματι» υπάρχουν σε αυτό που εκφράζει. Συνήθως χρειάζεται είτε μια «πραγματική» ερμηνεία των «τυπικών» λέξεων, είτε η υιοθέτηση της «σύγκρισης» αυτού που αναλύεται με κάποιο σημείο αναφοράς.

Για παράδειγμα όταν λέμε «πήγα σε ένα καταπληκτικό εστιατόριο» το «καταπληκτικό» προέκυψε χωρίς αναφορά στα «άλλα» που υπάρχουν αλλά συγχρόνως συγκρίνοντας το συγκεκριμένο εστιατόριο με άλλα που έχω πάει ή θα μπορούσα να φανταστώ ότι υπάρχουν.

Κοινωνικό μέρισμα

Ανακοινώθηκε λοιπόν στα πλαίσια της κοινωνικής μέριμνας η διανομή 720 εκατ. ευρώ ως έκτακτη οικονομική ενίσχυση (κοινωνικό μέρισμα) σε νοικοκυριά που τηρούν συγκεκριμένα  κριτήρια.

Τα 315 εκατ. ευρώ που θα «επιστραφούν» σε συνταξιούχους λόγω «λανθασμένης» παρακράτησης εισφορών υγείας - σαν κίνηση - δεν θα τη χαρακτηρίζαμε «επιλογή» αλλά μάλλον «αναγκαστική» εκτέλεση (εφαρμογή) δικαστικής απόφασης.

Αναμφίβολα τα κατά μέσο όρο 700 ευρώ που θα δοθούν σε μια οικογένεια με 2 παιδιά είναι (ειδικά στη δύσκολη σημερινή εποχή) ένα καλοδεχούμενο οικονομικό βοήθημα για την αντιμετώπιση των αυξημένων εξόδων της περιόδου των Χριστουγέννων.

Βεβαίως η πρώτη «συνειδητοποίηση» της σκέψης είναι ότι αυτό το ποσό, η μέση Ελληνική οικογένεια, δεν θα το διαθέσει για τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές της στην Αυστρία!..αλλά μάλλον το μεγαλύτερο μέρος του θα επιστραφεί με τη μορφή φόρων στην πηγή που το έστειλε..

Μοιάζει με λογοπαίγνιο, αλλά φαντάζει κάτι σαν να εισπράττεις ένα ποσό που το έχεις πληρώσει πολύ πάνω από την αξία του και το οποίο θα επιστρέψεις σε αυτόν που στο έδωσε!

 

Πως βρέθηκε το ποσό που θα δοθεί

Το συνολικό πόσο που θα διατεθεί  είναι αποτέλεσμα της υπέρβασης του στόχου για πρωτογενές πλεόνασμα 1,75% του ΑΕΠ για το τρέχον έτος. Δηλαδή πετύχαμε μια  δημοσιονομική υπέρ απόδοση.

Στο σημείο αυτό «απαιτείται» η δεύτερη στάση της σκέψης μας. Με ποιο τρόπο - μέσα στην 9ετη κρίση - δημιουργήσαμε πρωτογενή πλεονάσματα και μάλιστα υπερβαίνοντας τους στόχους;

Επειδή «δυσκολευόμαστε» να αποδεχτούμε το σενάριο ότι αλλάξαμε τόσο πολύ την κρατική μηχανή ώστε να παράγει περισσότερα απ’ όσα εισπράττει θα πρέπει να καταλήξουμε σε κάτι γνωστό βιωματικά σε όλους μας. Και αυτή η κατάληξη έχει το όνομα υπέρ φορολόγηση. Οι πανηγυρισμοί σε αυτή την περίπτωση «ακούγονται» αρκετά παράλογοι.

Δεν περιμέναμε να πληροφορηθούμε από επίσημα κυβερνητικά χείλη τα περί δυσανάλογης φορολογικής επιβάρυνσης των μεσαίων στρωμάτων της κοινωνίας μας. Η εξωπραγματική φορολόγηση των νόμιμων εισοδημάτων και γνωστή μας είναι και έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στο παρελθόν. Συγχρόνως θεωρούμε κοινωνικά  απαράδεκτο να εξουθενώνεις οικονομικά την πλειοψηφία της νομιμότητας επειδή δεν μπορείς να «προσεγγίσεις» την μειοψηφία της παρανομίας.

 

Τι θα περιμέναμε

Χωρίς να αμφισβητούμε την «οικονομική» ανάσα που θα προσφέρει το κοινωνικό μέρισμα σε όλα τα άτομα που τηρούν τα κριτήρια για να το εισπράξουν θα θέλαμε η «επιστροφή» της οικονομίας στην κανονικότητα να είναι λίγο διαφορετική. Και βέβαια σαν κανονικότητα δεν εννοούμε  την ατμόσφαιρα λαθών των προηγούμενων 10ετιών.

Αυτή η «εφάπαξ παροχή κοινωνικού χαρακτήρα» ενοχλεί την αξιοπρέπειά μας και δεν θα θέλαμε να χαθεί και αυτή. Μας παραπέμπει στα συσσίτια με τις ατέλειωτες ουρές για ένα κομμάτι ψωμί. Βεβαίως η προσφορά συσσιτίων χαίρει της πλήρους εκτίμησής μας όταν παρέχεται από ομάδες κοινωφελούς χαρακτήρα προς τους άστεγους ή οικονομικά ασθενείς

Δεν πιστεύουμε ότι ο μέσος Έλληνας χρειάζεται μετά από 10 χρόνια οικονομικής ασφυξίας επιδόματα, βοηθήματα και κοινωνικά μερίσματα. Είμαστε της άποψης ότι θέλει να μπορεί να βρει δουλειά που θα του προσφέρει εισόδημα για να καλύπτει τις ανάγκες του.

Και βέβαια αναφερόμαστε σε έναν «νέο» από άποψη μυαλού Έλληνα. Δηλαδή εκείνον που έζησε και κυρίως αποκωδικοποίησε την κρίση μετά το 2008.

Αυτός λοιπόν που περιγράφουμε περιμένει να βρει μια θέση εργασίας στα έργα που θα συνοδεύουν την επένδυση στο Ελληνικό (όταν αποφασίσουμε να αρχίσει). Είναι αυτός που θέλει να απορροφηθεί όταν ασχοληθούμε σοβαρά με τις μεγάλες δυνάμεις μας  - τον τουρισμό και τη ναυτιλία. Είναι ο διπλανός του που πρόθυμα θα υλοποιήσει την επιχειρηματική του ιδέα (μικρή ή μεγάλη) αν σταματήσει να σκέφτεται ότι κάτι τέτοιο τώρα είναι απαγορευτικό δεδομένου ότι με το καλημέρα το περίπου 70% του τζίρου του δεν θα του ανήκει. Και βέβαια είναι ο νέος επιστήμονας που δεν θα θεωρείται over qualified για την Ελληνική επιχείρηση.

Η οικονομία δεν ενεργοποιείται με κοινωνικά μερίσματα αλλά με υιοθέτηση μέτρων - κινήτρων που οδηγούν στην δημιουργία θέσεων εργασίας. Και αυτά τα κίνητρα είναι που χρειάζεται ο «νέος» Έλληνας για να ζήσει την καινούρια εποχή. Δεν ζητά συσσίτια για να  επιβιώνει στην κατεστραμμένη παλιά.

Πίνοντας καφέ με πρώην μαθητές σου.

/0 Comments/in , /by

Δεν ήταν η πρώτη φορά που θα συναντιόμουν με παλιούς μαθητές μου για  ένα καφέ. Έχει γίνει πια κάτι σαν παράδοση που μοιάζει να την τηρούν (με τη θέληση τους) και τα δύο μέρη. Έχουμε να θυμηθούμε «κομμάτια» από το χθες, να μάθει ο ένας τα νέα του άλλου στο σήμερα, και να ανταλλάξουμε απόψεις για το πώς θα ζήσουμε ένα αύριο πιο κοντά στα πραγματικά θέλω μας.

Σήμερα λοιπόν

Κάπου στο Χολαργό κανονίστηκε συνάντηση για καφέ με την Δ και τον Β!. Δύο ξεχωριστά άτομα με εντελώς άλλες προσωπικότητες οι οποίες «άλλες» υπάρχουν για να βρίσκεσαι εσύ στην ευχάριστη θέση να εισπράττεις την ομορφιά που βρίσκεται στα διαφορετικά «γράμματα»..όπως στο Δ και στο Β!

Ευτυχώς η ζωή δεν μας «επιτρέπει» να μένουμε στατικοί. Μας αλλάζει για να ταξιδέψουμε το παρακάτω της. Και βέβαια φροντίζει να μας «εφοδιάσει» με εκείνα τα «φίλτρα» ώστε όχι μόνο να αναγνωρίσουμε το νέο ταξίδεμα αλλά και να το απολαύσουμε.

Μια από τις πιο εντυπωσιακές αλλαγές συντελείται πάντα φεύγοντας από το Λύκειο. Στα παιδιά που αποφάσισαν να σπουδάσουν βλέπεις μέσα σε τρεις μήνες που μεσολαβούν από την αποφοίτησή τους μέχρι την εγγραφή τους στα ΑΕΙ / ΤΕΙ εντελώς «άλλα» πρόσωπα από εκείνα που ήξερες. Και βέβαια η αλλαγή αφορά μόνο στην εμφάνιση. Είναι διάχυτη στον τρόπο σκέψης, ομιλίας, περιγραφής και επιχειρηματολογίας. Βρίσκεται παντού!

Τρίτη λοιπόν σήμερα και ήταν η μέρα που θαύμασα την Δ και τον Β! Στις δύο ώρες που είμαστε παρέα ήθελα μόνο να ακούω χωρίς να διακόπτω. Μέσα από τις αφηγήσεις μεταφέρεσαι σε κάποιες άλλες εποχές που εσύ ήσουν στην ηλικία τους και αυτό είναι ένα νοσταλγικό flash back για σένα. Συγχρόνως όμως βλέπεις και ακούς το κέφι, τον ενθουσιασμό, ή την αντίδραση.

Μόνο άκου

Είναι εκείνες οι μοναδικές στιγμές που δεν χρειάζεται να μιλάς, δεν πρέπει να παρασυρθείς από τις θύμησες σου και να παρέμβεις στην ατμόσφαιρα με στερεότυπα του στυλ «όταν εγώ..». Δεν είναι εύκολο να το αποφύγεις γιατί έχεις ζήσει αυτά που ακούς..

Αλλά εσύ μίλησες πολύ στην αίθουσα διδασκαλίας. Τώρα είναι η περίοδος που ακούς..

Ελπίζω Δ και Β σήμερα να ήμουν περισσότερο δέκτης παρά πομπός..

Σας χάρηκα!

Econtopia. Το νέο όνομα της ιστοσελίδας

/0 Comments/in /by

Μετά από ενάμιση χρόνο η ιστοσελίδα http://econtopia.gr (πρώην Οικονομική Παιδεία) αποφάσισε να αλλάξει το όνομά της σε http://econtopia.gr

Η Econtopia δεν θα καταργήσει τη βασική θεματολογία της που προέρχεται από το χώρο της οικονομίας. Όμως λόγω της αυξανόμενης πολυπλοκότητας του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο παίρνουμε τις αποφάσεις μας αισθάνθηκε την ανάγκη να προσθέσει νέες «σκέψεις» που βρίσκονται σε όμορους της οικονομίας χώρους.

Με τη νέα της μορφή η Econtopia ευελπιστεί να προσφέρει μια περισσότερο πραγματική «ανάγνωση» και «αποκωδικοποίηση» της καθημερινότητάς μας. Προς αυτή την κατεύθυνση οι απόψεις και η κριτική σας είναι πάντα καλοδεχούμενες.

Καλά ταξιδέματα!