Συνεργασία μια ξεχασμένη λέξη ενίοτε απαραίτητη…

Θα το χαρακτηρίζαμε «ξεπερασμένο» το να αναφερθεί κανείς για μια ακόμα φορά στην κατάσταση της Ελληνικής οικονομίας. Θα είναι τουλάχιστον κουραστική άλλη μια αναφορά τόσο στα θλιβερά μακροοικονομικά μεγέθη όσο και στα μικροοικονομικά.
Δεν θα προσφέρει τίποτα νέο στον Έλληνα που δεν χρειάζεται πλέον αναλύσεις για να αντιληφθεί τη δεινή θέση του. Την βιώνει κάθε μέρα.

Ασφαλώς σειρά από λανθασμένες «επιλογές» οδήγησαν τη χώρα σε αυτό το αδιέξοδο, και άλλες συνεχίζουν να τη βυθίζουν περισσότερο. Όμως δεν υπάρχει διάθεση τούτη τη στιγμή από τη μεριά του γράφοντος να κρίνει και να μοιράσει τις ευθύνες σε όσους τις δικαιούνται.

Σαν «σκεπτόμενοι» πολίτες δυσκολευόμστε να καταλάβουμε ή καλύτερα αδυνατεί ο εγκέφαλος μας να δεχτεί, τον στρουθοκαμηλισμό, τον παπαγαλισμό, τον ωχαδερφισμό, τους αστεϊσμούς (σε σοβαρά θέματα), την ανοησία, την άγνοια, και την έλλειψη γνώσεων σε άτομα «υπεύθυνα» για τη λήψη σοβαρών αποφάσεων.

Ο προβληματισμός μας δεν σχετίζεται με συγκεκριμένης σκοπιάς πολιτικές προσεγγίσεις, μια και η «απορία» μας για το τι ακριβώς γίνεται, ή πιο σωστά τι δεν γίνεται, έχει γενικευμένη απόχρωση και στρέφεται σε πολλά σημεία του πολιτικού ορίζοντα.
Χρόνια τώρα, και προφανώς και παλαιότερα, βαρεθήκαμε να ακούμε κάποιους να θεωρούν υπεύθυνους τους άλλους, και οι άλλοι του πρώην, τους νυν, και τους επόμενους…

Γνωστές ιστορίες αποφυγής του κέντρου βάρους της ευθύνης που ποτέ δεν ανήκει στο παρών (εμάς) αλλά πάντα στο παρελθόν ή στο μέλλον (άλλοι).

Η γενιά μας δεν έζησε πόλεμο και κυριολεκτικά μιλώντας δεν ξέρει τι «ακριβώς σημαίνει, μόνο να το φανταστεί μπορεί. Όμως ζει τον ορισμό του οικονομικού πολέμου, και σε αυτόν δεν είναι «πάντα» ευδιάκριτος ο λόγος. Βιώνεις την πτώση, την καθημερινή μάχη για ζωή ή επιβίωση και δεν σου είναι ξεκάθαρο το γιατί.

Σε αυτές τις συνθήκες οι «ρομαντικές» σκέψεις μας ακούνε από το μακρινό παρελθόν τον Όμηρο και το περίφημο «ισχύς εν τη ενώσει».

Κύριοι, σοβαρευτείτε, συνεργαστείτε, συνεννοηθείτε, συμπορευτείτε. Δώστε ένα τέλος σε παρελθοντικές τακτικές αντιμετώπισης άλλων καταστάσεων. Το σήμερα είναι ΠΟΛΥ διαφορετικό από το χθες. Σταματήστε τον πρωτόγνωρο κατήφορο. Δεν εξυπηρετεί κανέναν. Καταλάβετε το αυτονόητο πριν αυτή η χώρα και επίσημα ανακοινώσει πάλι το «δυστυχώς επτωχεύσαμεν».