Όταν ο στόχος αναζητούσε την προσπάθεια.

Στόχος, προσπάθεια. Δεν νομίζω ότι αυτές οι δύο λέξεις μπορούν να «κυκλοφορούν» στη σκέψη μας, χωρίς να είναι «πιασμένες» χέρι – χέρι. Δεν πιστεύω ότι «υπάρχει χώρος» για την πρώτη χωρίς την ύπαρξη της δεύτερης.

Στόχος

Τουλάχιστον η δική μου γενιά, από την πολύ μικρή ηλικία είχε ένα όραμα. Συχνά ακουγόταν το «όταν μεγαλώσω θέλω να..».

Το αρχικό όραμα αργότερα μέσα από σκέψεις, αλλαγές, παραδείγματα, επηρεασμούς έπαιρνε μια περισσότερο συγκεκριμένη μορφή. Τότε μετονομαζόταν σε στόχο. Μια στόχευση που αφορούσε αρκετά επίπεδα της ζωής. Όπως το επαγγελματικό, κοινωνικό, οικονομικό, οικογενειακό, κ.α.

Το πέρασμα βέβαια των χρόνων ήταν εκείνο που θα δικαίωνε ή όχι «τα θέλω» της νεαρής ηλικίας.

Όμως το όραμα υπήρχε, όπως και η απαραίτητη «σκέψη» αλλά και «διάθεση» για το πως θα πραγματοποιηθεί..

Προσπάθεια

Αυτή η πραγματοποίηση είχε ένα «τίμημα». Στην οικονομική επιστήμη το λέμε «κόστος ευκαιρίας». Είναι εκείνο/α, που απαραίτητα σε κάποια έκταση, πρέπει να «στερηθούμε» για να συναντήσουμε «τα θέλω» μας. Μπορεί αυτά να λέγονται χρόνος, ηρεμία, διασκέδαση ή όπως αλλιώς.

Ο μεγάλος φιλόσοφος Αριστοτέλης (384 – 322 π.Χ.) είχε πει «τα αγαθά κόποις κτώνται». Και αυτή η δοτική πληθυντικού (κόποις), σε ελεύθερη μετάφραση μας παραπέμπει στη λέξη προσπάθεια.

Κάποιος θα ισχυριστεί, ότι ξέρω τον «τάδε» που πέτυχε πολλά άκοπα ή ήταν τυχερός. Αυτός ο «τάδε» είναι ένας. Εγώ όμως αναφέρομαι στους πολλούς, αγνοώντας τον παράγοντα τύχη ή ατυχία που σχετίζεται με ακραίες περιπτώσεις.

Κλείνοντας

Αναμφίβολα η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, αλλά και τα «καλέσματα» του ευρύτερου περιβάλλοντος, δημιουργούν την ψευδαίσθηση της ύπαρξης δεδομένων ή εύκολων (άκοπων) λύσεων.

Φοβάμαι ότι πρόκειται για ένα «ιδιότυπο» μήνυμα που απομακρύνει τη σκέψη από την πραγματικότητα.

Και ξέρετε, αυτή η τελευταία - προσαρμοσμένη στα θέλω του καθενός , ώστε να αγγίζει το στόχο του, δεν χαρίζεται. Με την απαραίτητη παρουσία της λέξης προσπάθεια, κατακτάται.

Βιβλία ΑΟΘ - βοηθήματα για τη Μικρο – Μακροοικονομία

Αυτά τα βιβλία ΑΟΘ – βοηθήματα της Μικρο – Μακροοικονομίας στοχεύουν να «οδηγήσουν» τη σκέψη του μαθητή – υποψήφιου των σχολών Οικονομίας και Πληροφορικής - ώστε να κατανοήσει τη λογική που βρίσκεται πίσω από τα οικονομικά ακούσματα.

Είναι μια καταγραφή εκείνων των τρόπων μεταφοράς της γνώσης που όλα αυτά τα χρόνια σαν καθηγητής Οικονομικών προσπαθώ να περάσω στους μαθητές μου.

Και αυτή η προσπάθεια μεταφοράς σχετίζεται με την «αποκωδικοποίηση» και την «ακολουθία» της οικονομικής σκέψης. Κάτι που «απομακρύνει» τη στείρα απομνημόνευση εννοιών, η οποία ασφαλώς δεν είναι αρκετή για να αντιμετωπίσει ο υποψήφιος με επιτυχία τις πανελλαδικές εξετάσεις.

Α΄ Τεύχος (Θεωρία - Εφαρμογές)

Μικρο Μακροοικονομία, Α΄τεύχος , Θεωρία

Μικρο Μακροοικονομία, Α΄τεύχος , Θεωρία

 

Στο Α’ τεύχος αυτής της σειράς βιβλίων – βοηθημάτων για το μάθημα της Οικονομίας (πρώην ΑΟΘ) γίνεται αναλυτική παρουσίαση της θεωρίας των κεφαλαίων της Μικρο και της Μακροοικονομίας, σύμφωνα με την εξεταστέα ύλη 2020 -21.

Η θεωρία συνοδεύεται από συχνές εφαρμογές, που θα επιτρέψουν στον αναγνώστη να αντιληφθεί την πρακτική εφαρμογή της στις ασκήσεις.

Στην ανάλυση του κάθε κεφαλαίου, συμπληρωματικά αναφέρονται, αφενός εκείνα τα σημεία που θα πρέπει να γίνουν απόλυτα κατανοητά  και τα οποία συνήθως προβληματίζουν και αφετέρου παραδείγματα από την καθημερινότητα, κάτι που θεωρούμε βασικό για την κατανόηση και εμπέδωση της θεωρίας.

 

Β΄ Τεύχος (Ασκήσεις – Ερωτήσεις)

Μικρο Μακροοικονομία, Β΄τεύχος, Ασκήσεις

Μικρο Μακροοικονομία, Β΄τεύχος, Ασκήσεις

Στο Β’ τεύχος  αυτής της σειράς θα βρείτε:

1.  Ερωτήσεις σωστού – λάθους.

2. Ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής.

3. Ασκήσεις.

4. Λυμένες ασκήσεις πολλών πιθανών ερωτημάτων καθώς και

5. Ασκήσεις πανελλαδικών εξετάσεων.

Θεωρούμε ότι το επίπεδο των ασκήσεων – ερωτήσεων, καθώς και το πλήθος τους, θα προετοιμάσει επαρκώς τον υποψήφιο για την επιτυχή προετοιμασία του πάνω στα θέματα των Πανελλαδικών εξετάσεων.

 

Γ΄ Τεύχος (Μεθοδολογία)

Μικρο Μακροοικονομία, Γ΄τεύχος, Μεθοδολογία

Μικρο Μακροοικονομία, Γ΄τεύχος, Μεθοδολογία

 

Στο Γ’ τεύχος  αναλύεται η μεθοδολογία επίλυσης των ασκήσεων και ερωτήσεων, καθώς και η καθοδήγηση της σκέψης, η οποία με βεβαιότητα θα μας οδηγήσει στην σωστή απάντηση.

Είμαστε της άποψης ότι ο υποψήφιος χρειάζεται περισσότερο να αντιληφθεί το «σκεπτικό» επίλυσης κάθε άσκησης – ερώτησης, παρά να απομνημονεύσει μια έτοιμη «εικόνα» λυμένης άσκησης.

 

 

 

 

Πιστεύουμε ότι αυτά τα βιβλία - βοηθήματα θα φανούν χρήσιμα σε μαθητές της Β’ και Γ’ Λυκείου που προετοιμάζονται για την εισαγωγή τους σε σχολές Οικονομίας και Πληροφορικής, αλλά και σε συναδέλφους καθηγητές που διδάσκουν το μάθημα της Οικονομίας.

 

 

 

 

Το «τέλειο» βιβλίο

Ωραία, πήρες μολύβι και χαρτί ή μια γραφομηχανή και άρχισες να γράφεις. Μπορεί στο σήμερα το μολύβι να λέγεται πληκτρολόγιο, και το χαρτί οθόνη, όμως αυτό δεν αλλάζει την προσπάθειά σου «να μεταφέρεις κάτι». Και αυτό θα το πετύχεις γράφοντας το βιβλίο που φαντάστηκες.

Ζεις, αντιλαμβάνεσαι, βιώνεις, φαντάζεσαι, αποκτάς την όποια γνώση αποφάσισες ή μπόρεσες να κατακτήσεις, προβληματίζεσαι, αλλά και δεν σταματάς ποτέ να ονειρεύεσαι.

Μια μεγάλη θεματολογία «καταγραφής» βρίσκεται λοιπόν μπροστά σου.

Λέγεται ανάγκη να τη «βγάλεις» προς τα έξω, να τη «μοιραστείς» ή αν το θες, ακόμα και να την πουλήσεις. Και αυτή η «μεταφορά» θα γίνει γράφοντας το βιβλίο σου.

Τώρα το έχω έτοιμο στα χέρια μου – εγώ ο αναγνώστης – και διαβάζοντάς το αρχίζω να εισχωρώ στη σκέψη σου. Προσπαθώ να καταλάβω τα μηνύματα που θέλεις να μου στείλεις. Με ένα ιδιόρρυθμο τρόπο «αγοράζω» υλικό που πρέπει να το επεξεργαστώ, όχι να το καταπιώ. Δεν θέλω έτοιμες λύσεις – σπάνια αυτές υπάρχουν.

Ξέρεις τι θέλω από εσένα;

Να σε «καταλάβω»! Ναι, αυτή είναι η λέξη.

Μη μου μιλάς με όρους που δεν ξέρω, μη μου λες μισόλογα, μη σταματάς πριν τελειώσεις, γίνε κατανοητός σε εμένα που δεν ξέρω τη σκέψη σου - που δεν ξέρω το που το πας.

Ιδιαίτερα αν αυτά που μου γράφεις τα χρειάζομαι για να τα πάω παρακάτω, κάτι που συναντάμε ιδιαίτερα στην εκπαίδευση, μη με αφήνεις με «κενά». Δεν με βοηθάς. Με αυτόν τον τρόπο δεν μου μεταφέρεις την όλη εικόνα.

Και ξέρεις, θα στο ξαναπώ, δεν θέλω απαραίτητα να υιοθετήσω τη σκέψη σου. Χρειάζομαι όμως «όλη» τη φωτογραφία του κόσμου σου για να δρομολογήσω τον αυριανό δικό μου.

Δεν ξέρω αν υπάρχει το «τέλειο» βιβλίο. Αν όμως έδινα αυτό τον χαρακτηρισμό, θα ήταν σε εκείνο το βιβλίο το οποίο θα με «μετέφερε» ή θα με «πέρναγε» στο παρακάτω μου χωρίς «κενά» σε αυτό που διάβασα.