Να λοιπόν που για μια ακόμα Κυριακή το εξ ανατολής Αιγαιοπελαγίτικο (εκ Χίου ορμώμενος) πάθος σου για γλυκά, παρέα με την εκ δυσμών Ιταλική αύρα για espresso σε «έβγαλαν» στην αναζήτηση του χώρου που οι επιδράσεις από τις προηγούμενες καταβολές σου θα συναντηθούν αρμονικά!
Και οι περισσότεροι θα αναρωτηθούν για την δυσκολία του θέματος - μια και στην όποια περιοχή επιλέξεις θα βρεις ουκ ολίγα στέκια που θα καλύψουν τα παραπάνω θέλω σου.
Και ίσως έχουν δίκιο.
Εσύ όμως ψάχνεις όχι για το ίδιο του χθεσινού, αλλά για το διαφορετικό!
Αναζητάς εκείνο που θα σου κάνει «κλικ». Κάτι που θα έχει τη δική του προσωπικότητα. Εκείνο που μπορεί να σε μεταφέρει αλλού. Εκεί όπου η ποιότητα χαρακτηρίζει την όλη ατμόσφαιρα - την κάθε λεπτομέρεια.
Σήμερα βρέθηκα στον Σκούφο στα Βριλήσσια, δίπλα στην κεντρική πλατεία της Αναλήψεως.

Η διαφορά είναι ορατή μόλις από τα πρώτα βήματα σου μετά την είσοδο. Οι αισθήσεις σου «ξεκουράζονται» και ταυτόχρονα «ανανεώνονται» από την απουσία ενιαίας εικόνας. Μια πολυφωνία διακόσμησης φρόντιζε τονίζοντας τη φρεσκάδα του σήμερα να σε ταξιδεύει σε όμορφα μονοπάτια του χθες.

Ήταν από τις περιπτώσεις που ενώ βρίσκεσαι κάπου, η ατμόσφαιρα του χώρου έχει τη δύναμη να σε μεταφέρει χιλιάδες μίλια μακριά!

Το ταξίδεμα με έβγαλε στην Ιταλία! Πρώτη στάση στο Caffè Greco στη Ρώμη και στη συνέχεια πιο βόρεια δίπλα στα ιερά τέρατα Caffè Quadri και Caffè Florian της Βενετίας που κλείνοντας τα μάτια φαντάζεσαι στο καμπαναριό του San Marco μια θεότρελη Ιταλίδα (μπορεί και Ελληνίδα) να φωνάζει Io sono la donna più bella del mondo!

Και έρχομαι στην ποιότητα των όσων δοκίμασα που φάνηκε (στο μετά) ότι ήταν λίγα..
Λουκουμάδες! Είναι η πρώτη «γευστική» λέξη που αποκλείεται να μην συναντήσω με το που θα κατέβω από το πλοίο στη Χίο. Θα φανώ «ψύχραιμος» και δεν κάνω τη σύγκριση μεταξύ Χιώτικων και αυτών του Σκούφου.
Όμως αναφερόμενος στο Αθηναϊκό έδαφος (και σε όσους έχω γευτεί- που είναι πολλοί) θα τους κατατάξω με σιγουριά στο top 3!
Απίστευτοι! Δοκίμασα τους κλασικούς με μέλι και καρύδι. Την επόμενη φορά δεν θα παραλείψω να γευτώ τις 2 ή 3 παραλλαγές που μου είπαν ότι έχουν. Κάτι μου λέει ότι δεν θα το μετανιώσω..
Το περιορισμένο του χρόνου μου αλλά της χωρητικότητας του στομάχου μου δεν μου επέτρεψαν να απολαύσω έστω ένα από την μεγάλη ποικιλία γλυκών - γλυκισμάτων που η θέα τους μαγνήτιζε τα μάτια μου! Επιφυλάσσομαι όμως..next time.
Ένα μέτριο (προς σκέτο) espresso έκλεισε την πρώτη μου επίσκεψη στο Σκούφο που αναμφίβολα και πολύ σύντομα θα παραχωρήσει την πρωτιά της στην επόμενη..