Αιγαίο! Αυτό το πέλαγος είναι μοναδικό και αυτό το «αποκλειστικά δικό του» φαίνεται παντού. Στα νησιά του, στα χρώματά του ακόμα και στον κυματισμό του! Ο ποιητής του Αιγαίου (Οδυσσέας Ελύτης) το ήξερε πολύ καλά!

Στα μακρινά ταξίδια δεν διαπραγματεύεσαι την ώρα που θα ξεκινήσεις. Επιβάλλεται να προλάβεις εκείνες τις πρώτες στιγμές που ο ήλιος αποφασίζει να φωτίσει τη νέα μέρα. Ο απόπλους ήταν από το Πόρτο Ράφτη.

 

Πρώτος σταθμός στoν Οτζιά της Τζιάς. Ένας πανέμορφος κόλπος που αποφάσισε να βλέπει στα μάτια το Βοριά και θέλεις την τύχη με το μέρος σου για να τον πετύχεις με διαφορετικό άνεμο για να τον απολαύσεις. Και ως συνήθως (στην θάλασσα) την είχα!

 

Ο Captian Μανώλης αποφάσισε το κατέβασμα προς τις Νότιες Κυκλάδες να γίνει από την ανατολική πλευρά της Τζίας, Κύθνου, Σερίφου. Έτσι για να πάρεις και μια μακρινή γεύση της Σύρου μια και δεν προλάβαινες να πας και εκεί. Η αλήθεια βέβαια ήταν άλλη. Το επέτρεπε ο καιρός!

Λίγο μετά τη Σερφοπούλα ήταν η ώρα για ένα τσιγάρο. Άγκυρα λοιπόν καφεδάκι, τσιγαράκι και η ώρα για να δεις κάτι που δεν ήξερες ότι υπάρχει! Ένα (υποθέτω) ψάρι απογειώνεται κάθετα από τη θάλασσα και πετώντας διαγράφει ένα κύκλο ακτίνας περίπου 5 μέτρων για να προσγειωθεί  επίσης κάθετα! Το έψαξα πολύ. Δεν βρήκα τίποτα σχετικό!

Συνεχίζοντας την ίδια ρότα μετά τη Σερφοπούλα βρίσκεσαι στη δυτική ακτή της Σίφνου. Ασφαλώς θα πιάσεις το Βαθύ με το εκπληκτικό χαρακτηριστικό του να «κινδυνεύει» μόνο από δυτικό άνεμο. Κάτι όχι και πολύ συνηθισμένο στο Αιγαίο. Αυτό σημαίνει ότι πρόκειται για λίμνη!

Βέβαια και αρκετές ώρες μετά χρειάζεται και ένα πλυσιματάκι..και ποιος άλλος θα το κάνει;;

Εκεί έκανες και την πρώτη διανυκτέρευση. Έπρεπε (χωρίς το φουσκωτό) να ανηφορίσεις προς την Απολλωνία για να περπατήσεις τα σοκάκια της και (βέβαια) να φας λουκουμάδες απαραίτητα με τη συνοδεία παγωτού εκεί που η πινακίδα γράφει «Οι τρεις ξανθοί άγγελοι».

Αδιανόητο να μην πας και στο Κάστρο γιατί θα «χάσουν» τα μάτια σου τις παρακάτω εικόνες!

 

Next destination Aντίπαρος! Την «πιάνεις» από τη νότια πλευρά της για να «πάρεις μάτι» και το Δεσποτικό και ανεβαίνεις.

 

Επιστρέφοντας στη Σίφνο από τη βόρεια Αντίπαρο περνάς από τις  Πόρτες. Απίθανο το θέαμα αλλά θλιβερή η ανάμνηση ότι εκεί έχασαν τη ζωή τους 81 άτομα τον Σεπτέμβριο του 2000.

 

Επόμενη μέρα και το ταξίδεμα συνεχίζεται. Προορισμός η Μήλος! Οι περισσότεροι ξέρουμε καλά τι σημαίνει Κλέφτικο! Εδώ απαιτείται η δεύτερη ημέρα ύπνου.

 

Αν και ο επόμενος προορισμός ήταν η Φολέγανδρος ένα μικρό deviation της πορείας σου ήταν απαραίτητο γατί το μεγαλύτερο ακατοίκητο νησί του Αιγαίου που λέγεται Πολύαιγος! Η θάλασσα εκεί αποκτά ένα χρώμα που μάλλον δεν το έχεις ξαναδεί. Φαίνεται το ήξερε καλά η μεσογειακή φώκια Μονάχους-Μονάχους όταν αποφάσισε να την κάνει «σπίτι» της!

 

 

Φύγαμε για Φολέγανδρο. Το πιο «σπάνιο» πράγμα στο Καραβοστάσι είναι να βρεις θέση να δέσεις. Εκτός βέβαια αν είσαι τυχερός - όσο εγώ!

 

Ανεβαίνεις τώρα προς τη χώρα του νησιού γιατί πρώτον είναι μαγική και δεύτερον τα μάτια σου «απαιτούν»  να τους προσφέρεις την απεραντοσύνη του Αιγαίου! Καληνύχτα! Εδώ κάνουμε την Τρίτη διανυκτέρευση!

 

Είναι έξι ώρα το πρωί όταν ξεκινάς το ταξίδι της επιστροφής και αυτό είναι συνήθως δυσάρεστο όχι μόνο για τα συναισθήματά σου αλλά και γιατί το ανέβασμα Φολένδρος – Σίφνος συνήθως βγάζει τα μποφοράκια του.

Φτάνοντας Σίφνο αποφασίζεις (γιατί είσαι ο Captain) το ανέβασμα να γίνει από την δυτική πλευρά των νησιών. Βέβαια «απώτερος λόγος» είναι ότι περνώντας την Κύθνο στο νότιο κάβο της Τζιάς πρέπει να κάνεις στάση σε ένα από τους πολλούς υπέροχους φάρους της χώρας μας. Και αυτόν τον έχεις βαπτίσει «Ο Φάρος του Μανώλη». Ο λόγος είναι ότι πάντα θα σταματήσεις για να τον χαζέψεις..

 

Έφτασες εκεί από όπου ξεκίνησες και αυτό είναι το Πόρτο Ράφτη. Όμως το σκάφος σου έφερε παρέα πολλά κιλά από αλάτι..και κάποια από αυτά πρέπει να φύγουν τώρα..

 

Τα ταξιδέματά σου έγραψαν άλλα 400 μίλια ανεπανάληπτης ενεργοποίησης των συναισθημάτων σου! Και ήταν και αυτή τη φορά στο μοναδικό Αιγαίο πέλαγος!