Άρθρα

Οικονομικά υποδείγματα. Οι πρόσθετες υποθέσεις στο νόμο της ζήτησης

Τα Οικονομικά υποδείγματα (models) όπως έχουμε αναφέρει σε προηγούμενο άρθρο βασίζονται σε κάποιες υποθέσεις – παραδοχές.

Αναφερόμενοι για παράδειγμα στο νόμο της ζήτησης, δηλαδή στην αρνητική σχέση τιμής και ζητούμενης ποσότητας ενός αγαθού, θεωρούμε ότι δεν υπάρχει μεταβολή κάποιων  άλλων προσδιοριστικών παραγόντων (πχ. εισοδήματος). Αυτή την παραδοχή της σταθερότητας την εκφράζουμε με τη γνωστή υπόθεση ceteris paribus.

Θέλοντας να προσεγγίσουμε περισσότερο την πραγματικότητα της παραπάνω καταναλωτικής συμπεριφοράς θα πρέπει να αναφερθούμε και σε πρόσθετες παραδοχές που ισχύουν στην ανάλυση μας.

Πλήρης Ανταγωνισμός

Η επιχείρηση είναι Price taker

Δεχόμαστε ότι η μορφή αγοράς που αναφερόμαστε είναι πλήρως ανταγωνιστική. Μεταξύ άλλων αυτή η παραδοχή σημαίνει ότι λόγω του μεγάλου αριθμού επιχειρήσεων καμιά δεν μπορεί να μεταβάλλει – επηρεάσει την τιμή. Για παράδειγμα, αν μια επιχείρηση αυξήσει την τιμή πώλησης κινδυνεύει να χάσει όλους τους πελάτες της μια και θα οδηγηθούν για τις αγορές τους σε μια από τις πολλές άλλες. Δηλαδή η κάθε επιχείρηση στον πλήρη ανταγωνισμό είναι price taker.

Η ομοιογένεια του προϊόντος

Με την υπόθεση αυτή θεωρούμε ότι δεν υπάρχει ποιητική διαφορά στο προϊόν μεταξύ των επιχειρήσεων που το προσφέρουν στην αγορά.

Επομένως είναι αδιάφορο για τον καταναλωτή η επιλογή της επιχείρησης από την οποία θα αγοράσει το προϊόν.

 

Τέλεια (πλήρης) γνώση των δεδομένων της αγοράς

Τα οικονομούντα άτομα υποθέτουμε ότι έχουν πλήρη γνώση των συνθηκών της αγοράς. Αναφερόμενοι στους καταναλωτές δεχόμαστε ότι είναι γνώστες των τιμών όλων των αγαθών, των υποκατάστατων και των συμπληρωματικών.

Κατά συνέπεια οι καταναλωτές γνωρίζουν ποια αγαθά και σε ποιες τιμές θα πρέπει να αγοράσουν (ανάλογα με το εισόδημά τους) ώστε να πετύχουν το στόχο τους που είναι η μεγιστοποίηση της χρησιμότητας.

 

Είναι πράγματι δύσκολο να αποδεχτούμε το κατά πόσο η ύπαρξη τόσο πολλών υποθέσεων περιγράφει πειστικά την πραγματικότητα. Όμως δεν πρέπει να παραλείπουμε το γεγονός ότι στα οικονομικά υποδείγματα δεν είναι εφικτή η εφαρμογή συνθηκών ελεγχόμενου πειράματος. Κάτι το οποίο επιβάλλει την υιοθέτηση υποθέσων.