Άρθρα

Ευχές για χρόνια αληθινά

/0 Comments/in /by

Λίγες μέρες έμειναν για τα Χριστούγεννα και το ξεκίνημα μιας νέας χρονιάς και οι ευχές «προετοιμάζονται» για την εντυπωσιακή τους παρουσία στην γιορτινή ατμόσφαιρα! Κλασικές ή πρωτότυπες, τυπικές ή πραγματικές, αναμφίβολα θα είναι οι «πρωταγωνιστές» των ημερών!

Για όλους μας, οι ευχές έχουν μέσα τους ένα θετικό υπόβαθρο. Ευχόμαστε λοιπόν στον άλλο για κάτι καλό. Για κάτι που θέλει και το οποίο θα ομορφύνει τη ζωή του.

Και βέβαια, τι βρίσκεται πριν από «την καλή υγεία» ή «τα χρόνια πολλά» που την προϋποθέτουν; Ασφαλώς τίποτα.

Προσωπικά, θα ήθελα να αλλάξω λίγο «τα χρόνια πολλά» με «τα χρόνια αληθινά».

Και αυτό, γιατί φοβάμαι, ότι το «αληθινά» είναι αυτό που λείπει από τη ζωή μας.

Σύμφωνα με το δικό μου σκεπτικό, για να φτάσουμε στην «δική μας» αλήθεια πρέπει να πάρουμε «τις δικές μας» αποφάσεις. Και η λέξη απόφαση, δεν είναι εύκολη. Κρύβει μέσα της φόβους, ερωτηματικά, ζύγισμα, συγκρούσεις με το περιβάλλον, κοντράρισμα με τις λογικές άλλων, ή/και ξεβόλεμα,  και όπως πάντα την αβεβαιότητα της σωστής επιλογής.

Όμως, όλα τα προηγούμενα, πρέπει να τα «αντιμετωπίσουμε» αν θέλουμε να μιλάμε για «χρόνια αληθινά». Κάτι, που διαπιστώνουμε, αν ήταν ή όχι, στο αύριο και όχι στο τώρα. Τότε που γίνεται ο απολογισμός. Και ατυχώς, αυτή η τελευταία λέξη, από τη μια, μας αποκαλύπτει αν ζήσαμε όπως θέλαμε εμείς ή οι άλλοι, και από την άλλη, δεν μας δίνει τη δυνατότητα επιστροφής στο χθες για αλλαγές.

Χρόνια αληθινά λοιπόν! Αυτή είναι η δική μου ευχή.

Σκέψεις πριν τις καλοκαιρινές διακοπές

/0 Comments/in , /by

Να λοιπόν που λίγο πριν αφήσω την Αθήνα στην ησυχία της για τις καλοκαιρινές διακοπές ξετυλίγεται στη σκέψη μου το φιλμάκι μιας ακόμα (σχολικής) χρονιάς και με παρασύρει στο να θυμηθώ κάποιες σκηνές που την χαρακτήρισαν.

Κοινότυπη η πρώτη αναφορά

Υγεία. Μια λέξη τόσο σημαντική και απαραίτητη προϋπόθεση για την όποια άλλη συζήτηση. Και πράγματι τώρα γράφω,  σχολιάζω και ετοιμάζομαι για τις διακοπές επειδή είμαι υγιής . Μοιάζει αυτονόητο και απλό, αλλά εδώ και χρόνια η έννοια της λέξης αυτονόητο έχει «κάπου» χαθεί. Ίσως είναι καλή ιδέα να μην συμβάλλουμε στον «εκφυλισμό» της σημασίας των λέξεων..

Αμέσως μετά στη δεύτερη σκηνή

Αισθάνομαι μια έντονη ικανοποίηση που πηγάζει από τις επιτυχίες των μαθητών που είχα τη χαρά να συνεργαστώ. Ορισμένοι βέβαια θα περιμένουν κάνα μήνα από τώρα ώστε να «βεβαιωθούν» για τι ακριβώς κατάφεραν.

Κάποιος θα πει: «Μα κάθε χρόνο δεν αντλείς παρόμοια συναισθήματα από τα παιδιά»; Δεν θα διαφωνήσω μαζί του. Αλλά στο χώρο μας (και όπως προσωπικά τον βιώνω) ποτέ μια χρονιά δεν είναι ίδια με την προηγούμενη και επίσης ποτέ δεν «κουράζομαι» με την χαρά – ικανοποίηση – ευτυχία των άλλων.

Στη συνέχεια

Κάπου εδώ - στο ταξίδι της σκέψης - εμφανίζεται κάτι που συνηθίσαμε εδώ και χρόνια. Η έλλειψη «καθαρότητας» στις ανθρώπινες σχέσεις. Πλέον δεν με παραξενεύει – αν και με στεναχωρεί -  το πόσο εύκολα «αναχωρούν από τη μνήμη» κοινές καταστάσεις που δημιουργούνται σε διάφορους χώρους, κάτι που ατυχώς επιβεβαιώνει το επιφανειακό ή ιδιοτελές που τις χαρακτηρίζει από την πλευρά ορισμένων. Σαν αποτέλεσμα, υπάρχουν συμπεριφορές «εκνευριστικά» αναμενόμενες!

Και εκεί προς το τέλος του φιλμ

Έτοιμος πια να τσεκάρω τα εισιτήρια των διακοπών, ακούω κάτι για νέες αλλαγές στην παιδεία! Ειλικρινά με  τρομάζει η πολλοστή επανάληψη του ίδιου έργου. Αυτού της αλλαγής για την αλλαγή. Και βέβαια δυσκολεύομαι να αντιληφθώ  σε ποια σημεία η νέα  version  θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη.

Είναι πολλά τα χρόνια που η σκέψη μου προσπαθεί να «διακρίνει» αν τα παιδιά αντιμετωπίζονται προσωρινά σαν πειραματόζωα ή η σημερινή παιδεία «χρειάζεται» μόνιμα πειραματόζωα.

 

Είναι όμως καλοκαίρι!

Και είναι Ελληνικό! Και το πλοίο δεν θα περιμένει..Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να το «ρουφήξουμε» όπως κάποιοι κάποτε! Ας το συνοδεύσουμε με ξενοιασιά, ηρεμία, ξεκούραση, γλέντι, αγάπη, και με ένα βαθύ πιστεύω σε ένα καλύτερο χειμώνα.

Και ξέρετε, αν οι άλλοι δεν εμφανίζονται «πρόθυμοι» σε αυτή την προοπτική ας τους αγνοήσουμε στο βαθμό που μπορούμε δημιουργώντας τον μικρόκοσμό μας όπου στα «λημέρια» του θα επικοινωνούμε  λίγο διαφορετικά..

Καλό καλοκαιρινές διακοπές με «πραγματική» ομορφιά!

 

Σε 11 μόλις ημέρες.

/0 Comments/in , /by

Άλλη μια χρονιά ετοιμάζεται να ονομαστεί “πρώην” στο ημερολόγιο της ζωής μας αφήνοντας στους περισσότερους στιγμές που μάλλον δεν θα μας λείψουν..

Μέσα σε αυτή την εορταστική ατμόσφαιρα των ημερών δεκάδες ευχές με χρώμα περισσότερο παραδοσιακό ή τυπικό παρά αληθινό και ουσιαστικό θα αρχίζουν να εκτοξεύονται προς πάσα κατεύθυνση.

Ασφαλώς δεν θα πρωτοτυπήσω αν χαρακτηρίσω την υγεία σαν  το πολυτιμότερο αγαθό μια και χιλιάδες άτομα πριν από εμένα έχουν τονίσει ότι τα πάντα ή τουλάχιστον τα περισσότερα στη ζωή μας εξαρτώνται από αυτήν.

Είναι λοιπόν, και χωρίς δεύτερη σκέψη, το πρώτο που ολόψυχα εύχομαι σε γνωστούς και αγνώστους. Μια “πολύ” αληθινή ευχή που εκφράζει τα “πραγματικά” θέλω μου για τους συνανθρώπους μου.

Ανεξάρτητα από τον επιστημονικά αποδεκτό βαθμό συσχέτισης της πνευματικής με την σωματική υγεία, ανήκω σε εκείνους που υποστηρίζουν την ύπαρξη ισχυρής σχέσης μεταξύ τους.

Η ισορροπία του πνεύματος, ειδικά σε δύσκολες περιόδους, είναι ασφαλώς επιθυμητό αλλά συγχρόνως πρακτικά πολύ δύσκολο. Πράγματι η "απαγόρευση" του εξωτερικού περιβάλλοντος στο να εισχωρήσει στο μέσα μας παραμένει τις περισσότερες φορές στα όρια του θέλω και μακριά από αυτά του μπορώ.

Ένας από τους παράγοντες που δυσχεραίνουν την παραπάνω προσπάθεια εξισορρόπησης είναι και η υποτίμηση της νοημοσύνης μας από την μεριά “κάποιων” η οποία τις περισσότερες φορές συνοδεύεται και από την αίσθηση ότι η μνήμη έχει ολιγοήμερη ή το πολύ λίγων μηνών  διάρκεια ζωής.

Χωρίς να έχω καμιά διάθεση να “εναντιωθώ” στη ατμόσφαιρα των γιορτινών ημερών εύχομαι όλοι μας να μην επιτρέψουμε και σε κανέναν να μας θεωρήσει και στη νέα χρονιά εύκολα χειριζόμενες μονάδες . Το χαρακτηριστικό του αχυράνθρωπου δεν μας ανήκει.