Προς κάποια παρέα λίγο πριν τη νέα πορεία ζωής της..

Ήταν Σεπτέμβριος του 2015 όταν γνωριστήκαμε με κάποια παιδιά σε ένα σχολικό περιβάλλον. Όπως πάντα συνέθεταν μια ομάδα διαφορετικών χαρακτήρων που κατάφερναν να είναι παρέα!

Από τα πρώτα μαθήματα κατάλαβα ότι είχαν μια ξεχωριστή ποιότητα και ασφαλώς δεν αναφέρομαι μόνο στις επιδόσεις τους στα μαθήματα. Το ξεχωριστό έβγαινε για τον καθένα εκεί όπου ήταν το δυνατό του σημείο.

Η ποιότητα - αυτή η σπάνια λέξη -  αφορά και χαρακτηρίζει τη συνολική συμπεριφορά ενός ατόμου και αν το εκπαιδευτικό σύστημα ήθελε κάτι πραγματικά περισσότερο από αυτό που επιδιώκει αυτή η παρέα θα έπαιρνε στο σύνολό της το μεγαλύτερο βαθμό!

Επειδή πάντα μου άρεσαν οι ωραίες «συντροφιές» ήθελα να είμαι μαζί τους μέχρι τη στιγμή εκείνη που θα αποχαιρετούσαν τα σχολικά θρανία για να ακολουθήσουν τα επόμενα μονοπάτια της ζωή τους.

Με τη φυσική παρουσία μου αυτό δεν θα γίνει. Αλλά πολλές φορές τα έντονα θέλω που βρίσκονται μέσα στη σκέψη, ακόμα και από απόσταση, είναι ικανά να εκφραστούν, να ακουστούν, και να περάσουν στην άλλη πλευρά ιδιαίτερα όταν αφορούν τις ευχές μου για το καλύτερο αύριο σε κάθε μέλος της παρέας που αναφέρομαι.

Οι αρχές του Ιουνίου να είναι ταυτόχρονα και η αρχή της νέας περιόδου της ζωής σας όπως την έχετε φανταστεί!

Μανώλης Αναστόπουλος