Το περιεχόμενο
των οικονομικών ειδήσεων δεν μας είναι τόσο «ξένο»
Η οικονομική επιστήμη, όπως και κάθε άλλη επιστημονική προσέγγιση ενός χώρου μελέτης, δεν θα μπορούσε να μην αλλάξει, δηλαδή προσαρμοστεί στα εκάστοτε νέα δεδομένα που διαμορφώνονται μέσα στο χρόνο.
Η ιλιγγιώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας και η παγκοσμιοποίηση, αποτελούν κάποιους από τους κυριοτέρους παράγοντες της αλλαγής του τρόπου ζωής μας. Οι αλλαγές αυτές αφορούν, αφενός τις «νέες» ανάγκες μας – νέα καταναλωτικά standards και αφετέρου «νέα» αγαθά –υπηρεσίες που είναι αναγκαίο να αποκτήσουμε για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες μας.
Ασφαλώς, μια και στη οικονομία τίποτα δεν «χαρίζεται», θα έπρεπε να αυξήσουμε το εισόδημά μας ή να βρούμε και νέες πηγές «χρηματοδότησης», δηλαδή πρόσθετο εισόδημα, ώστε να δημιουργήσουμε αλλά και να συντηρήσουμε το νέο μας image.
Ο «νέος» μας ρόλος απαιτεί ιδιαίτερο όγκο πληροφόρησης και στη συνέχεια κατανόησης, ερμηνείας, επεξεργασίας, αποδοχής ή απόρριψης των «μηνυμάτων» ώστε να καταλήξουμε σε σωστά συμπεράσματα αλλά και το κυριότερο, να πάρουμε καθημερινά αποφάσεις σχετικά με το πως θα ανταποκριθούμε στα νέα δεδομένα.
Η λύση φυσικά δεν θα μπορούσε να είναι να σπουδάσουμε όλοι μας Οικονομικά. Όμως, θεωρώ ότι θα ήμασταν πλησιέστερα στη λύση των παραπάνω προβλημάτων, αν προσθέταμε στα εφόδια για το ταξίδι της ζωής μας και την «οικονομική» παιδεία.
Σε μια τέτοια περίπτωση- της κατοχής βασικών γνώσεων της οικονομίας, ίσως να συνειδητοποιούσαμε (διαφορετικό του καταλαβαίναμε) ότι:
Για να βελτιώσουμε
την οικονομική μας κατάσταση, υπάρχουν και πιο «έξυπνοι» τρόποι από την συνεχή μας προσπάθεια για αύξηση του εισοδήματός μας.
Η κάθε ενέργεια μας
σημαίνει ότι (την ίδια στιγμή) μας στερεί από μια άλλη. Δηλαδή, έχουμε εναλλακτικές λύσεις αλλά πρέπει να επιλέξουμε την καλύτερη, με την έννοια ότι αυτό που δεν θα κάνουμε το αξιολογούμε σαν λιγότερο σημαντικό από αυτό που θα κάνουμε. Όμως, για να επιλέξουμε σωστά πρέπει να έχουμε την ικανότητα να κρίνουμε σωστά.
Τα χρηματιστήρια
δεν έχουν στόχο ζωής να «πλουτίσουν» τους οικονομικά ασθενέστερους σε βάρος των οικονομικά ισχυρών.
Το πρόβλημα
που θα εμφανιστεί σε μια οικονομία 3.000 μιλίων μακριά από τη δική μας θα ταξιδέψει με μεγάλη ταχύτητα και θα μας αγγίξει σύντομα.
Όπως έλεγαν
και οι μεγαλύτεροί μου «ποτέ δεν βάζουμε όλα τα αυγά σε ένα καλάθι». Δηλαδή, μοιράζουμε έτσι το εισόδημα μας ώστε να έχουμε την μεγαλύτερη δυνατή συνολική απόδοση με το μικρότερο δυνατόν κίνδυνο.
Υπάρχει σχεδόν σε όλες
τις οικονομικές αποφάσεις μας η λεγόμενη αντιστάθμιση κινδύνου (hedging), δηλαδή συμπληρωματική ενέργεια η οποία μπορεί να ελέγξει-ελαχιστοποιήσει τις συνέπειες μιας λανθασμένης κίνησης-απόφασης.
Τελικά
ίσως αποδειχθεί ότι η συνεχής προσπάθεια για πλουτισμό, απόκτηση φήμης, επίτευξη όλων των στόχων - εκπλήρωση των εγωιστικών αναγκών, δεν σημαίνει απαραίτητα ανθρώπινη ευτυχία και πνευματική ισορροπία- ηρεμία. Μπορεί δηλαδή, εκ του αποτελέσματος να φανεί ότι αυτά που δεν κάναμε (χάσαμε) άξιζαν περισσότερο από αυτά που επιλέξαμε να κάνουμε.
Δυστυχώς όμως, ο κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος και έτσι κάποιες καταστάσεις χαρακτηρίζονται ως μη αναστρέψιμες.
Το κόστος τότε είναι δυστυχώς τεράστιο.
Βέβαια κάποιοι θα ισχυριστούν ότι υπάρχει και ο παράγοντας τύχη.
Η άποψη μου είναι ότι αφενός η τύχη είναι «αστάθμητος» παράγοντας που σημαίνει ότι μπορώ ενδεχομένως να τον σκεφτώ αλλά ιδιαίτερα δύσκολα να τον μετρήσω, σταθμίσω, ποσοτικοποιήσω και κατά συνέπεια βασιστώ – υπολογίσω στις αποφάσεις μου και αφετέρου, εμφανίζεται σ’ αυτούς που λέμε είτε τυχερούς είτε άτυχους, δηλαδή, στα άκρα - μειοψηφία.
Εγώ όμως αναφέρομαι στην πλειοψηφία.