Πανελλαδικές ~ Διακριτός ο ρόλος ΚΑΙ των γονιών για την επιτυχία του μαθητή

/0 Comments/in , /by

Είναι ασφαλώς ανθρώπινο (και όχι μόνο) οι γονείς να θέλουν να συμμετέχουν με τη δική τους λογική στην όποια προσπάθεια των παιδιών τους για την επίτευξη κάποιου στόχου.

Είναι απόλυτα κατανοητή η συνειδητή ή όχι παρέμβαση, προτροπή, εμψύχωση, αναφορά σε παραδείγματα, ανάλυση της προοπτικής της επιτυχίας που γίνεται προς τα παιδιά. Πάντα ίσχυε (μεταφορικά) ότι μαζί με τους μαθητές δίνουν πανελλαδικές και οι γονείς τους!

Η αγάπη, το ενδιαφέρον, η επιθυμία, η ανάγκη (κατά άλλους το καθήκον)  της προσφοράς, σπάνια απουσιάζει στη σχέση γονιού – παιδιού.

Αυτή η προσφορά συνήθως έχει κτιστεί πάνω σε θεμέλια (λογικές) που έχουν ηλικία περίπου 30 ετών..αν υποθέσουμε ότι αυτή είναι μια μέση διαφορά ηλικίας του παιδιού με τους γονείς του.

Σε αυτές τις γραμμές δεν γίνεται προσπάθεια «σύγκρισης» του τότε με το τώρα για το ποιος είναι ο καλύτερος..ο καθένας δικαιούται να έχει την άποψή του γι αυτό.

Όμως ο σημερινός μαθητής θέλει να γίνει αποδέκτης εκείνων των ακουσμάτων που θα ικανοποιήσουν τα σημερινά αισθητήρια όργανα της ακοής του. Δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε. Πρέπει να «χρωματιστεί» η υπάρχουσα άποψη με εκείνους τους συνδυασμούς χρωμάτων που θα «αρέσουν» το 2017. Ασφαλώς κάτι πολύ δύσκολο, συγχρόνως όμως απαραίτητο.

Ίσως θα πρέπει οι γονείς να  «διατηρήσουν» τον βασικό και μοναδικό ρόλο που έχουν χωρίς να προσπαθούν να επωμισθούν (μάλλον ασυνείδητα) ρόλους άλλων που συμμετέχουν στην προσπάθεια των παιδιών για επιτυχία στις εξετάσεις του Ιουνίου.

Ο καθένας που συμμετέχει (άμεσα ή έμμεσα)στην προσπάθεια του υποψήφιου φοιτητή έχει ένα συγκεκριμένο ρόλο που σε αρκετές  περιπτώσεις δεν τον «ανέλαβε» μόνος του. Οι γονείς (κατόπιν έρευνας) του τον ανέθεσαν γιατί εκτίμησαν ότι πρέπει να τον εμπιστευθούν.

Ασφαλώς δεν υπάρχει άνθρωπος να διαφωνήσει για την ύπαρξη  «θέλησης» των γονιών να βοηθήσουν. Μερικές φορές όμως η αγάπη «μεταλλάσσεται» σε υπέρμετρο άγχος με αποτέλεσμα τη  «μεταφορά» του στους μαθητές με τον όχι κατάλληλο (για εκείνους) τρόπο.

Στην τελευταία στροφή πριν τις πανελλαδικές η αγάπη και η ενθάρρυνση από τη μεριά των γονιών, η προσπάθεια των παιδιών και η «σωστή» εκτίμηση των  δυνατοτήτων τους, η ύπαρξη «πραγματικών» φίλων, και η από κάθε άποψη «παρέα» με σωστούς καθηγητές είναι εκείνο το άθροισμα των διακριτών ρόλων που θα οδηγήσει τον μαθητή από Σεπτέμβριο να ονομάζεται φοιτητής!

Πίνακας και Συνάρτηση Ζήτησης

/0 Comments/in /by

Πίνακας και Συνάρτηση Ζήτησης

Πανελλαδικές εξετάσεις 2015 - 2016
________________________________________
Είναι γνωστό ότι (για την ύλη των Πανελλαδικών) η συνάρτηση ζήτησης από άποψη αλγεβρικής μορφής της θα είναι είτε γραμμικής μορφής ( QD= α + β∙P ) είτε ισοσκελής υπερβολή
( QD = A/P ).

Επομένως όταν ζητείται να βρεθεί η συνάρτηση ζήτησης θα έχει μια από τις δύο παραπάνω μορφές. Βεβαίως με τους κατάλληλους ελέγχους μπορεί να προσδιοριστεί η γενική μορφή της ( αν δεν αναφέρεται ) και στη συνέχεια να υπολογιστεί η (συγκεκριμένη) συνάρτηση.

Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που δεν ζητείται η συνάρτηση ενώ έχει δοθεί ένας πίνακας ζήτησης (ενός αγαθού Χ) όπως ο παρακάτω. Αρκετοί υποψήφιοι προσπαθούν να βρουν την συνάρτηση θεωρώντας ότι ο οποιοσδήποτε πίνακας ζήτησης οδηγεί «απαραίτητα» σε συνάρτηση με μια από τις δύο προαναφερθείσες μορφές.

Κάνοντας τους σχετικούς ελέγχους στον συνημμένο πίνακα ζήτησης θα διαπιστώσετε ότι δεν αναφέρεται ούτε σε γραμμικής μορφής συνάρτηση, ούτε σε ισοσκελούς υπερβολής. Και ενώνοντας τα τρία δοθέντα σημεία θα κατασκευάσετε την καμπύλη ζήτησης η οποία θα είναι μια τεθλασμένη γραμμή.

Να κάνετε ελέγχους λοιπόν πριν προχωρήσετε στο να βρείτε τη συνάρτηση ζήτησης.

Λίγο πριν τις πανελλαδικές εξετάσεις

/0 Comments/in , , /by

ΥΠΟεκτίμηση ή ΥΠΕΡεκτίμηση;;
ΤΙΠΟΤΑ από τα δύο..

Και έτσι όπως πλησιάζει προς το τέλος η προσπάθεια μιας ακόμα γενιάς να περάσει την πύλη κάποιου ΑΕΙ ή ΤΕΙ, εμφανίζονται από την πλευρά των υποψηφίων διαφορετικές μεταξύ τους τάσεις. Και λέγοντας τάσεις εννοώ την προσπάθεια αυτοπροσδιορισμού της «θέσης» τους ενόψει των Πανελλαδικών εξετάσεων του Μαΐου.


Η μια ακραία τάση, αφορά εκείνους που το «μη δημιουργικό» άγχος ή η σύγκριση με άλλους εμποδίζει τον προσδιορισμό της αντικειμενικής εικόνας – πορείας τους με αποτέλεσμα την υποτίμηση των πραγματικών δυνατοτήτων τους.


Στο άλλο άκρο, παρατηρεί κάποιος άτομα με εμφάνιση «ξερολισμού», που σου δίνει την αίσθηση ότι ξαφνικά βρέθηκαν στο πτυχίο πριν καν δουν το όνομά του στους πρωτοετείς φοιτητές.
Αυτό λέγεται υπερτίμηση των δυνατοτήτων που αυτόματα σημαίνει υποτίμηση του «αντιπάλου». Είναι γνωστό τι συμβαίνει τις περισσότερες φορές σε αυτή την περίπτωση.
Η εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας (κάτι πολύ θετικό) δεν έχει «καμία» σχέση με την υπερτίμηση αυτών.

Σαν δάσκαλος που θεωρεί ότι δεν μεταφέρει «έτοιμη» γνώση αλλά βοηθάει στην κατανόηση της γνώσης ή στη δημιουργία νέας, θα ήθελα να παροτρύνω τους ανήκοντες στις δύο παραπάνω κατηγορίες να «σκεφτούν» πολύ σοβαρά τις συνέπειες της υποεκτίμησης ή της υπερεκτίμησης.
Ίσως καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι μπορεί να αποδειχτεί ότι και οι δύο είναι εξίσου λανθασμένες.

Καλή συνέχεια στην προσπάθειά σας «παραμερίζοντας» τις λέξεις «υπό» και «υπέρ»…

Ανάλυση - Ερμηνεία θεμάτων Πανελλαδικών εξετάσεων 2013

/0 Comments/in , /by

Διάβασα και άκουσα αρκετές κριτικές για τον “αυξημένο” βαθμό δυσκολίας των φετινών θεμάτων.

Ασφαλώς, ο καθένας έχει, και δικαιούται να έχει τις απόψεις του αλλά και τα δικά του κριτήρια αναφορικά με τον χαρακτηρισμό των όποιων θεμάτων σαν δύσκολα, απαιτητικά, έξυπνα, μέτρια, βατά ή εύκολα.

Με δεδομένο ότι σε λίγες μέρες ξεκινάει η καλοκαιρινή προετοιμασία για τη νέα χρονιά και στο μάθημα των Αρχών της Οικονομικής Θεωρίας, είμαι της άποψης ότι θα ήταν περισσότερο χρήσιμο για τα άτομα που θα δώσουν το συγκεκριμένο μάθημα να αναφερθώ στη “ λογική ” του παρά στον κατά την δική μου εκτίμηση βαθμό δυσκολίας των φετινών θεμάτων.

Λόγω ελλιπούς ενημέρωσης από τους φορείς που έχουν αυτό το ρόλο, πολλοί υποψήφιοι Οικονομικών σχολών θεωρούν το μάθημα θεωρητικής λογικής – ταυτότητας.

Η συγκεκριμένη άποψη, η οποία δεν σχετίζεται με την πραγματικότητα, δημιουργεί σε αρκετά άτομα, από την αρχή, λανθασμένο τρόπο προσέγγισης του μαθήματος.

Η συγκεκριμένη ύλη απαιτεί την προσπάθεια του μαθητή να “αντιληφθεί” την λογική της Οικονομικής θεωρίας, η οποία προσπάθεια ασφαλώς δεν σημαίνει μαθαίνω απ ‘έξω έννοιες, ασκήσεις και θα πάω να γράψω 20αρακι..όπως ακούγεται από τα στόματα, δυστυχώς αρκετών.

 Το αποτέλεσμα είναι γνωστό και εκφράζεται είτε με ένα “ μα γιατί; από πού μου έκοψαν;”  είτε με “ μα τι θέματα ήταν αυτά; “  είτε “ μα δεν τα περιμέναμε”  ή “φέτος τα ζόρισαν..”

Εκφράζοντας στη συνέχεια τις απόψεις μου για τον βαθμό δυσκολίας των φετινών θεμάτων πιστεύω ότι αρκετοί θα συμφωνήσουν μαζί μου στο ότι οι υποψήφιοι που κατά το διάστημα της προετοιμασίας τους αντιμετώπισαν το μάθημα με την  “σωστό” μέθοδο κατανόησης θα χαρακτήριζαν τα θέματα σαν θέματα “υποψηφίων για τη εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση..”.

 

Ανάλυση – Ερμηνεία

ΟΜΑΔΑ  Α

Α1

  1. Βασική “αρχή” του συγκεκριμένου νόμου που ξεκάθαρα η ερώτηση αναφερόταν στο “γιατί”  ισχύει (γενικά) και όχι στο “αν” ισχύει ή στο μετά από ποια τιμή του οριακού προϊόντος (MP) ισχύει για κάποια συγκεκριμένη επιχείρηση.
  2. Ο σαφής ορισμός (της Οικονομικής επιστήμης) για την έννοια του πραγματικού κόστους των αγαθών.
  3. Το λάθος της πρότασης ήταν πολύ εύκολο να διαπιστωθεί για εκείνον ο οποίος έχει αντιληφθεί την “ σπουδαιότητα” της χρήσης και κατανόησης των διαγραμμάτων στο μάθημα.
  4. Ο ορισμός των “εν δυνάμει” συντελεστών παραγωγής. Θέμα το οποίο σχετίζεται και με τις προϋποθέσεις της καμπύλης παραγωγικών δυνατοτήτων, τις οποίες αν ο υποψήφιος είχα κατανοήσει (όχι μάθει απ’ έξω) θα του ήταν πολύ εύκολο να απαντήσει σωστά.
  5. Η σωστή κατανόηση του πως γενικότερα οι δυνάμεις της ζήτησης και της προσφοράς προσδιορίζουν τις τιμές των αγαθών σε μια ελεύθερη οικονομία θα επέτρεπε στον υποψήφιο να αντιληφθεί το λάθος της πρότασης.

 

Α2

Γνωρίζοντας την έννοια του “κόστους ευκαιρίας” για ένα αγαθό η απάντηση ήταν εύκολη.

Α3

Σαφής αναφορά στο ότι για να προσδιορίσουμε  το πως η μεταβολή της τιμής ενός αγαθού επηρεάζει τη συνολική δαπάνη των καταναλωτών θα πρέπει να γνωρίζουμε την ελαστικότητα ζήτησης ως προς την τιμή (ED)του αγαθού.

 

ΟΜΑΔΑ  Β

Θέμα ανάπτυξης στις σελίδες 53-54 του σχολικού βιβλίου.

 

ΟΜΑΔΑ  Γ

Γ1 και Γ2.

Ο υποψήφιος που είχε κατανοήσει την βασική διαφορά μεταξύ των εννοιών της ζητούμενης ποσότητας (QD)  και της ζήτησης (D) αλλά και “πραγματική” έννοια του ceteris paribus στα οικονομικά μοντέλα ανάλυσης δεν θα αντιμετώπιζε δυσκολία στο να απαντήσει με επιτυχία στις ερωτήσεις.

Συμπληρωματικά χρειαζόταν η γνώση της ερώτησης A3 και του πως χαρακτηρίζονται τα αγαθά με βάση την εισοδηματική ελαστικότητα.

 

Γ3.

Σημαντικότατο θέμα που σχετίζεται με την χρησιμότητα της ελαστικότητας ζήτησης ως προς την τιμή με αναφερόμενο διεξοδικά  στις σελίδες 46-47 του σχολικού βιβλίου.

 

 

ΟΜΑΔΑ  Δ

Δ1. Το ερώτημα απαιτούσε α)την “ προφανή” γνώση των τύπων που σχετίζονται με την παραγωγή και το κόστος των επιχειρήσεων, β)να γνωρίζουμε ότι για να προσδιορίσουμε το κόστος θα πρέπει να γνωρίζουμε  την ποσότητα του συντελεστή παραγωγής και την τιμή (αμοιβή) του και γ)τη “σχέση” των καμπυλών μέσου προϊόντος (ΑΡ) και οριακού προϊόντος (ΜΡ) κάτι το οποίο σχετίζεται και “πάλι” με την κατανόηση και χρήση διαγραμμάτων.

Δ2. Κλασσική εφαρμογή της έννοιας του οριακού κόστους (MC)

Δ3. α και β.

Πολύ γνωστό ερώτημα που σχετίζεται με το πώς από τα στοιχεία παραγωγής και κόστους της επιχείρησης μπορούμε να κατασκευάσουμε τον πίνακα προσφοράς της.

Δ4. Σαφής αναφορά (αν και δύσκολο να γίνει κατανοητή από την συγκεκριμένη ύλη) του σχολικού βιβλίου στην σελίδα 79.

 

Τελειώνοντας θα ήθελα να επισημάνω  στους μαθητές που τώρα ξεκινούν την προσπάθειά τους στην Οικονομική θεωρία να προσπαθήσουν από την αρχή να “κατανοήσουν” το μάθημα και όχι να το “ απομνημονεύσουν”.