Αναμνήσεις

Ήταν πάντα εκεί για να κάνουν τη σκέψη σου δική τους.

ποτέ δεν κουράστηκαν για να ρωτήσουν αν ήθελες.

Τις έλεγαν αναμνήσεις!

Διάλεγαν πάντα τα όμορφα τοπία του χθες,

για να σε γυρίσουν ύπουλα και συνάμα επιτακτικά σε εκείνο το τότε.

Αυτές που έκλεβαν από τη μνήμη σου τη μοναδικότητα του ταξιδέματος που αντάμωσες κάποιες στιγμές στο πριν σου,

αφήνοντας  στη θέση του τη μελαγχολία του ωραίου που το κούρσεψε ο χρόνος.

Έτσι πονηρά προσπαθούσαν να σε πείσουν ότι στην ομορφιά κάποιοι δώρισαν ένα μόνο πρόσωπο.

Ήταν μια απαίτηση παράδοσης  των ονείρων σου.

Δεν το κατάφεραν..

(ΜΑΝ)