Δεκαεννέα χρόνια παρουσίας μου στα Φροντιστήρια ΠΡΟΣ - Αγία Παρασκευή.

Έχουν περάσει σχεδόν 20 χρόνια από τότε που άρχισα την συνεργασία μου με τα Φροντιστήρια ΠΡΟΣ στην Αγία Παρασκευή. Σε ένα συνηθισμένο εργασιακό βίο το τόσο μεγάλο διάστημα παρουσίας στον ίδιο χώρο είναι αρκετά σπάνιο. Πάντα όμως υπάρχει μια εξήγηση που καταργεί τον κανόνα και αιτιολογεί την διατήρηση μιας τόσο πολυετούς εργασιακής σχέσης.

Η πρώτη συνάντηση

Δεν χρειάστηκαν πάνω από 20 λεπτά μεταξύ του υπεύθυνου των προσλήψεων και εμένα για να καταλάβουμε ότι ο ένας έψαχνε τον άλλο. Από την πολύ αρχή της συζήτησης η συμφωνία συνεργασίας ήταν ορατή και στα δύο μέλη. Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που η «ατμόσφαιρα» προδίδει από νωρίς το αποτέλεσμα.

Το πρώτο διάστημα

Δεν ξέρω πόσο συχνά, ειδικά στις αρχές μιας εργασιακής σχέσης, ο νέος καθηγητής (εργαζόμενος) ρωτάει την διεύθυνση για κάποια διαδικαστικά του μαθήματός του θέματα και η απάντηση που παίρνει είναι «Να κάνεις αυτό που νομίζεις».

Τι σημαίνει αυτό;

Αρχικά εμπιστοσύνη σωστής επιλογής του προσωπικού, ταυτόχρονα όμως και παντελή έλλειψη της - με την κακή έννοια - άσκησης δύναμης ή εξουσίας. Τελικά όμως δηλώνει και «επίπεδο».

Περί επιπέδου

Η λέξη «επίπεδο» στους χώρους διδασκαλίας (μεταφοράς γνώσης) έχει πολλές μορφές ορατές από μαθητές, γονείς, καθηγητές ή γενικά παρατηρητές.

Για τους μαθητές, αυτό το επίπεδο, δεν περιορίζεται στην ύπαρξη καλών καθηγητών που θα συμμετέχουν στην επιτυχία του υποψήφιου φοιτητή.

Η μετάφρασή της λέξης αγγίζει και πολλά άλλα κομμάτια αυτού που λέγεται «καλός καθηγητής».

Και αυτά σχετίζονται με την συμπεριφορά του καθηγητή στο διάλλειμα. Σε εκείνα τα απαραίτητα (για εμένα) 5 λεπτά διακοπής του μαθήματος  για να υπάρξει μέσα από ένα αστείο, εκτόνωση της προσπάθειας αφομοίωσης. Σε εκείνο το χρόνο που ο καθηγητής θα πλησιάσει τον μαθητή «ακούγοντας» τις φοβίες του ή την χαμηλή αυτοεκτίμηση για να δουλέψει και πάνω σε αυτά. Σε εκείνο το «στυλ» του καθηγητή που κάνει τον μαθητή ερχόμενο στο φροντιστήριο να αισθάνεται ότι δεν πάει κάπου επειδή πρέπει, αλλά επειδή μαζί με την σωστή προετοιμασία του θα περάσει όμορφα.

Και η ύπαρξη όλων των προηγούμενων στον συγκεκριμένο χώρο, οδήγησε στο αυτονόητο αποτέλεσμα.

ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ των μαθητών, ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ που σε έλκει, ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ευχαριστημένους!

Κλείνοντας

Ένας από τους λόγους που οδηγεί μια ομαδική δουλειά σε επιτυχές αποτέλεσμα βρίσκεται στη λέξη «συνεργασία».

Είναι πράγματι «δύσκολη» λέξη, όχι για να την πεις, αλλά για να υλοποιήσεις σωστά την έννοιά της.

Προσωπικά, αυτό που «επέβαλε» την παρουσία μου στα Φροντιστήρια ΠΡΟΣ για 20 χρόνια βρίσκεται στην «συνεργασία» με την λογική της να είναι όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι. Και αυτή η λογική βασίζεται σε μια αμφίδρομη σχέση που οδηγεί στην  βελτίωση και των δύο μελών.

Και πράγματι μαζί με το μεγάλωμα του ΠΡΟΣ μέσα από τις επιτυχίες του, μεγάλωνα και εγώ σαν καθηγητής.

Μέσα από αυτές τις γραμμές θέλω να ευχαριστήσω τον συγκεκριμένο χώρο που παρά το ότι είναι ένας από τους πολλούς που έχω εργαστεί, πάντα θα είναι και για πολλούς λόγους ο ξεχωριστός για εμένα!