ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ προσπαθούμε ΚΑΙ με ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ;

Φεύγοντας από την Αθήνα, ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, Barack Obama, φρόντισε  έτσι για “good bye” να μου προσθέσει άλλα δύο ερωτήματα (μέσα στα πολλά που έχω τα τελευταία χρόνια..).

Στο πρώτο για να απαντήσω θα πρέπει να “αναρωτηθώ” για το ποιος, και με ποιο τρόπο έχει το ρόλο να διαφημίζει τη χώρα μου. Το δεύτερο είναι πιο βαθυστόχαστο (!!) και σχετίζεται με την εννοιολογική διαφορά δύο λέξεων. Σεβασμός είναι η μια, και ένα από τα  αντώνυμά της η άλλη.

Αισθάνομαι  ντροπή  που οι απαντήσεις μου έρχονται “εκνευριστικά” αβίαστα! Κάποιες αντιπροσωπευτικές εικόνες και λίγα λεπτά από ένα - δύο video μοιάζουν να είναι τα μόνα εργαλεία σκέψης που χρειάζομαι.

Είναι από εκείνες τις περιπτώσεις που η ευκολία των απαντήσεων σε κάνει να αναρωτιέσαι  για τον λόγο “ύπαρξης” των ερωτήσεων!

Ολόκληρος πρόεδρος, τόσο απλές ερωτήσεις μου κάνει;

Λίγες μέρες μετά και να ο..

Θρίαμβος!  Η ατμόσφαιρα δονείται από το “είμαστε κοντά στο να κλείσει η β’ αξιολόγηση”! Κάποιες τελευταίες ρυθμίσεις (!!) και φύγαμε για το Euro Working Group της προσεχούς  Δευτέρας 28 Νοεμβρίου και του Eurogroup της 5ης Δεκεμβρίου.

Εδώ να δεις ερωτήματα που (μου) αναφύονται..Δηλαδή “κάποιοι” - μάλλον για Χριστουγεννιάτικο δώρο - θα δώσουν το OK χωρίς να ζητήσουν (ευγενικότερος όρος  του απαιτήσουν) νέα μέτρα, έτσι; Κάποιοι δε άλλοι, ούτε κατά διάνοια θα σκεφτούν να υποχωρήσουν από την αδιαπραγμάτευτη (!!) θέση τους ή να υπογράψουν λευκά χαρτιά, σωστά;

Πάλι η ευκολία των “θεμάτων” με κάνει να κοκκινίσω.

Ίσως αυτός να είναι ο λόγος που αποφασίζω να είμαι εγώ αυτός που θα κάνει την επόμενη ερώτηση ευελπιστώντας να έχει μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας.

Όμως τώρα, εκτός όμως από ντροπή αισθάνομαι και λύπη…

..για το “ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ προσπαθούμε ΚΑΙ με ΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ;;”