Σε 11 μόλις ημέρες.

Άλλη μια χρονιά ετοιμάζεται να ονομαστεί “πρώην” στο ημερολόγιο της ζωής μας αφήνοντας στους περισσότερους στιγμές που μάλλον δεν θα μας λείψουν..

Μέσα σε αυτή την εορταστική ατμόσφαιρα των ημερών δεκάδες ευχές με χρώμα περισσότερο παραδοσιακό ή τυπικό παρά αληθινό και ουσιαστικό θα αρχίζουν να εκτοξεύονται προς πάσα κατεύθυνση.

Ασφαλώς δεν θα πρωτοτυπήσω αν χαρακτηρίσω την υγεία σαν  το πολυτιμότερο αγαθό μια και χιλιάδες άτομα πριν από εμένα έχουν τονίσει ότι τα πάντα ή τουλάχιστον τα περισσότερα στη ζωή μας εξαρτώνται από αυτήν.

Είναι λοιπόν, και χωρίς δεύτερη σκέψη, το πρώτο που ολόψυχα εύχομαι σε γνωστούς και αγνώστους. Μια “πολύ” αληθινή ευχή που εκφράζει τα “πραγματικά” θέλω μου για τους συνανθρώπους μου.

Ανεξάρτητα από τον επιστημονικά αποδεκτό βαθμό συσχέτισης της πνευματικής με την σωματική υγεία, ανήκω σε εκείνους που υποστηρίζουν την ύπαρξη ισχυρής σχέσης μεταξύ τους.

Η ισορροπία του πνεύματος, ειδικά σε δύσκολες περιόδους, είναι ασφαλώς επιθυμητό αλλά συγχρόνως πρακτικά πολύ δύσκολο. Πράγματι η "απαγόρευση" του εξωτερικού περιβάλλοντος στο να εισχωρήσει στο μέσα μας παραμένει τις περισσότερες φορές στα όρια του θέλω και μακριά από αυτά του μπορώ.

Ένας από τους παράγοντες που δυσχεραίνουν την παραπάνω προσπάθεια εξισορρόπησης είναι και η υποτίμηση της νοημοσύνης μας από την μεριά “κάποιων” η οποία τις περισσότερες φορές συνοδεύεται και από την αίσθηση ότι η μνήμη έχει ολιγοήμερη ή το πολύ λίγων μηνών  διάρκεια ζωής.

Χωρίς να έχω καμιά διάθεση να “εναντιωθώ” στη ατμόσφαιρα των γιορτινών ημερών εύχομαι όλοι μας να μην επιτρέψουμε και σε κανέναν να μας θεωρήσει και στη νέα χρονιά εύκολα χειριζόμενες μονάδες . Το χαρακτηριστικό του αχυράνθρωπου δεν μας ανήκει.