καλοκαιρινές διακοπές. Ελληνικό καλοκαίρι

Σκέψεις πριν τις καλοκαιρινές διακοπές

Να λοιπόν που λίγο πριν αφήσω την Αθήνα στην ησυχία της για τις καλοκαιρινές διακοπές ξετυλίγεται στη σκέψη μου το φιλμάκι μιας ακόμα (σχολικής) χρονιάς και με παρασύρει στο να θυμηθώ κάποιες σκηνές που την χαρακτήρισαν.

Κοινότυπη η πρώτη αναφορά

Υγεία. Μια λέξη τόσο σημαντική και απαραίτητη προϋπόθεση για την όποια άλλη συζήτηση. Και πράγματι τώρα γράφω,  σχολιάζω και ετοιμάζομαι για τις διακοπές επειδή είμαι υγιής . Μοιάζει αυτονόητο και απλό, αλλά εδώ και χρόνια η έννοια της λέξης αυτονόητο έχει «κάπου» χαθεί. Ίσως είναι καλή ιδέα να μην συμβάλλουμε στον «εκφυλισμό» της σημασίας των λέξεων..

Αμέσως μετά στη δεύτερη σκηνή

Αισθάνομαι μια έντονη ικανοποίηση που πηγάζει από τις επιτυχίες των μαθητών που είχα τη χαρά να συνεργαστώ. Ορισμένοι βέβαια θα περιμένουν κάνα μήνα από τώρα ώστε να «βεβαιωθούν» για τι ακριβώς κατάφεραν.

Κάποιος θα πει: «Μα κάθε χρόνο δεν αντλείς παρόμοια συναισθήματα από τα παιδιά»; Δεν θα διαφωνήσω μαζί του. Αλλά στο χώρο μας (και όπως προσωπικά τον βιώνω) ποτέ μια χρονιά δεν είναι ίδια με την προηγούμενη και επίσης ποτέ δεν «κουράζομαι» με την χαρά – ικανοποίηση – ευτυχία των άλλων.

Στη συνέχεια

Κάπου εδώ - στο ταξίδι της σκέψης - εμφανίζεται κάτι που συνηθίσαμε εδώ και χρόνια. Η έλλειψη «καθαρότητας» στις ανθρώπινες σχέσεις. Πλέον δεν με παραξενεύει – αν και με στεναχωρεί -  το πόσο εύκολα «αναχωρούν από τη μνήμη» κοινές καταστάσεις που δημιουργούνται σε διάφορους χώρους, κάτι που ατυχώς επιβεβαιώνει το επιφανειακό ή ιδιοτελές που τις χαρακτηρίζει από την πλευρά ορισμένων. Σαν αποτέλεσμα, υπάρχουν συμπεριφορές «εκνευριστικά» αναμενόμενες!

Και εκεί προς το τέλος του φιλμ

Έτοιμος πια να τσεκάρω τα εισιτήρια των διακοπών, ακούω κάτι για νέες αλλαγές στην παιδεία! Ειλικρινά με  τρομάζει η πολλοστή επανάληψη του ίδιου έργου. Αυτού της αλλαγής για την αλλαγή. Και βέβαια δυσκολεύομαι να αντιληφθώ  σε ποια σημεία η νέα  version  θα είναι καλύτερη από την προηγούμενη.

Είναι πολλά τα χρόνια που η σκέψη μου προσπαθεί να «διακρίνει» αν τα παιδιά αντιμετωπίζονται προσωρινά σαν πειραματόζωα ή η σημερινή παιδεία «χρειάζεται» μόνιμα πειραματόζωα.

 

Είναι όμως καλοκαίρι!

Και είναι Ελληνικό! Και το πλοίο δεν θα περιμένει..Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να το «ρουφήξουμε» όπως κάποιοι κάποτε! Ας το συνοδεύσουμε με ξενοιασιά, ηρεμία, ξεκούραση, γλέντι, αγάπη, και με ένα βαθύ πιστεύω σε ένα καλύτερο χειμώνα.

Και ξέρετε, αν οι άλλοι δεν εμφανίζονται «πρόθυμοι» σε αυτή την προοπτική ας τους αγνοήσουμε στο βαθμό που μπορούμε δημιουργώντας τον μικρόκοσμό μας όπου στα «λημέρια» του θα επικοινωνούμε  λίγο διαφορετικά..

Καλό καλοκαιρινές διακοπές με «πραγματική» ομορφιά!

 

0 replies

Leave a Reply

Want to join the discussion?
Feel free to contribute!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *